Από τον Κωνσταντίνο Βιτσαρά
‚And all the stars are splashed across the ceiling‘
Υπάρχουν κάποιοι δίσκοι που με το πρώτο άκουσμα σου αφήνουν την εντύπωση ότι εμπεριέχουν ένα κομμάτι σου, μια συρραφή εμπειριών και συναισθημάτων που περίμενε καιρό μέσα σου την κατάλληλη αφορμή να αναδυθεί.
Αυτή η οικειότητα, η επικοινωνία με το δημιουργό, είναι που δίνει τη μεγαλύτερη αξία στον καινούριο – μετά από 3 χρόνια – δίσκο του Nick Cave με τους Bad Seeds, ενώ, διόλου τυχαία, προσφέρει μερικούς από τους πιο προσωπικούς στίχους που έχει γράψει ποτέ: Ο Cave πλησιάζει αισίως τα 60 του χρόνια, ενώ τη χρονιά που μας πέρασε «έχασε» τον 15χρονο γιο του Arthur.
To Skeleton Tree είναι φαινομενικά γυμνό.
Η αμεσότητα του δεν οφείλεται τόσο στην αναγνωρισιμότητα του Cave, άλλωστε ο δίσκος αυτός εκπλήσσει και δεν υπάγεται σε αυτό που θα λέγαμε „τυπικός Bad Seeds“. Οφείλεται στο αφοπλιστικό του ξεγύμνωμα. Εκεί όπου οι λιτές συνθέσεις περικλείουν το φλεγόμενο πυρήνα του τραγουδιού με ντροπαλές νότες πιάνου, ατμοσφαιρικά synth αλά Badalamenti και πινελιές εγχόρδων ή διακριτικές φωνές, αφήνοντας χώρο στις ερμηνείες. Όπως και στο Moon Shaped Pool των Radiohead, η υπόγεια, σκοτεινή παραγωγή του album αφήνει τις λεπτομέρειες να απόκαλύπτονται με τον καιρό, επιβραβεύοντας την επιμονή του ακροατή.
Από την αρχή με το σκοτεινό „Jesus Alone“ και το κομμάτι έκπληξη „Rings of Saturn“ με το ψηφιακό σύμπαν του, τα συγκλονιστικά „Girl In Amber“ και „Μagneto“ στη συνέχεια και το σπαρακτικό „I Need You“, βρίσκουμε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια της μπάντας εδώ και πολλά χρόνια. Το album στο σύνολό του καταφέρνει να σε κρατάει πάντα μαζί του, σε ένα περιβάλλον βαρύ, νωχελικό και ομιχλώδες και ταυτόχρονα ειλικρινές και αποκαλυπτικό.
‚Nothing really matters wenn the one you love is gone‘
Ο Cave δεν είναι πλέον ο παρατηρητής μακάβριων ιστοριών, δε θέλει να μας αφηγηθεί καταραμένους έρωτες. Σκύβοντας πάνω από το περιβάλλον του και τον ίδιο του τον εαυτό, μιλά σε πρώτο πρόσωπο και έρχεται αντιμέτωπος με το παρελθόν του και την ίδια του τη θνησιμότητα.
Θυμίζοντας πότε έναν σκοτεινό Bruce Springsteen, άλλοτε τον Mark Kozelek των Sun Kil Moon, μα πάντοτε αυθεντικός, οι λιτές σπαρακτικές ερμηνείες του Nick Cave είναι ο κορμός του album, κατάθεση ψυχής ενός καλλιτέχνη που ενώ αρνείται να προσαρμοστεί στις επιταγές της εποχής, παραμένει πάντοτε επίκαιρος και διαχρονικός.
Κάπως έτσι θα έπρεπε να γερνάνε όλοι οι rock μουσικοί.
8.5/10
Skeleton Tree:
- Jesus Alone
- Rings of Saturn
- Girl in Amber
- Magneto
- Anthrocene
- I Need You
- Distant Sky
- Skeleton Tree
