Στις 23 Μαρτίου 1929 ο Ριζοσπάστης δημοσιεύει τηλεγράφημα-επιστολή του Άλμπερτ Αϊνστάιν προς την κυβέρνηση Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο Αϊσντάιν, ως μέλος της Επιτροπής Αμύνης των Θυμάτων της Λευκής Τρομοκρατίας στα Βαλκάνια, θέλησε να διαμαρτυρηθεί για τις αποβολές φοιτητών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών “δια την εν γένει κομμουνιστικήν δράσιν των”, απαιτώντας την ελευθερία της σκέψης των φοιτητών.
Η επιστολή – διαμαρτυρία
«Διαμαρτυρόμαστε εντόνως ενάντια στην αποβολή φοιτητών από το Πανεπιστήμιο. Απαιτούμε την ελευθερία στην εκδήλωση των σκέψεων ανάμεσα στους φοιτητές. Καθηγητής Αλμπέρ Αϊνστάιν»
Απευθυνόμενος στην Σύγκλητο τόνισε: «Διαμαρτυρόμαστε εντόνως ενάντια στην αποβολή των φοιτητών που αγωνίστηκαν για τα πολιτικά τους φρονήματα. Απαιτούμε την άμεσο επαναγραφή τους. Καθηγητής Αλμπέρ Αϊνστάιν Καθηγητής Ερρίκος Αίβε Καθηγητής Φριτς».
Στις 12 Μαρτίου 1929 τοιχοκολλήθηκε στο πανεπιστήμιο Αθηνών η απόφαση του συμβουλίου της Συγκλήτου για την αποβολή 5 φοιτητών. Η Ελένη Σακελλαρίου και οι Τσαγκαράκης, Μαρκοβίτης, Ματθαίου και Κοβατζίδης, αποβλήθηκαν οριστικά, λόγω των κομμουνιστικών φρονημάτων τους. Ήταν μια περίοδος συνεχών διώξεων που οι αριστερές πεποιθήσεις τιμωρούνταν αυστηρά.
Με τηλεγράφημα διαμαρτυρίας προς το Αντιφασιστικό Συνέδριο στο Βερολίνο και την Επιτροπή Αμύνης των θυμάτων της Λευκής Τρομοκρατίας στα Βαλκάνια, οι φοιτητές εξέφρασαν την αγανάκτηση τους για την «τρομοκρατία που βίωναν». Η επιστολή των φοιτητών ενεργοποίησε τον καθηγητή Αϊνστάιν, ο οποίος συνέταξε άμεσα τις 2 επιστολές διαμαρτυρίας προς τον Έλληνα πρωθυπουργό και τους λοιπούς καθηγητές του Πανεπιστημίου, δηλώνοντας την αλληλεγγύη του στους φοιτητές.
Στις αρχές Απριλίου άρχισε μεγάλη κινητοποίηση των φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με αιτήματα τις δωρεάν εγγραφές και τα συγγράμματα, αλλά και διευκολύνσεις των φοιτητών στις εξετάσεις. Η φοιτητική διαμαρτυρία διήρκεσε περίπου 20 μέρες.
- Με πληροφορίες από την Μηχανή του χρόνου
