Συντάκτης: Γελωτοποιός

“Άλλες φορές παίρνω στην τύχη το πρώτο θέμα. Όλα είναι εξίσου καλά για μένα. Και ποτέ δεν σκοπεύω να το αναπτύξω καθ’ ολοκληρία. Γιατί κανενός πράγματος δεν βλέπω το σύνολο. Ούτε το βλέπουν κι εκείνοι που υπόσχονται να μας κάνουν να το δούμε. Από τα εκατό κομμάτια και μορφές που έχει κάθε πράγμα, παίρνω ένα, ίσα-ίσα να το για να το ψηλαφήσω. Και συχνότερα μου αρέσει να πιάνω τα πράγματα από κάποιαν ασυνήθιστη πλευρά. Δεν είμαι υποχρεωμένος να εγγυηθώ κάτι καλό ούτε να κολλήσω σε ένα θέμα, χωρίς να αλλάξω, όποτε μου αρέσει. Και μπορώ να παραδοθώ στην αμφιβολία και…

“τόσος πόνος τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.” Ελένη, Σεφέρης ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Η Ελένη ποτέ δεν βρέθηκε στην Τροία, σε κάποιο δέλτα της Αιγύπτου ήταν τόσα χρόνια. Έτσι μιλάει με το στόμα της ο ποιητής: Ήταν εκεί [η Ελένη], στα χείλια της ερήμου. την άγγιξα, μου μίλησε: “Δεν είν’ αλήθεια, δεν είν’ αλήθεια” φώναζε. “Δεν μπήκα στο γαλαζόπλωρο καράβι. Ποτέ δεν πάτησα την αντρειωμένη Τροία”. Αλλά οι Δαναοί, οι Αχαιοί, οι Έλληνες πολεμούσαν, έσφαζαν και σφαζόντουσαν. Κι οι Τρώες θα χάνονταν για ένα είδωλο, για ένα όνομα. Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο. Έτσι το θέλαν οι…

“Καθώς η υπάλληλος του φαρμακείου του τύλιγε το σαμπουάν, σαν να τον φώτισε μια σκέψη: τα λεφτά σε περιτριγυρίζουν στη ζωή, όπως το χώμα μετά τον θάνατο. Οι υποχρεώσεις είναι κανόνας γενικός. Ποιος είναι ελεύθερος; Κανένας. Ποιος δεν έχει βάρη στην πλάτη του; Όλοι κάτω από μια πίεση βρισκόμαστε. Ακόμα κι οι πέτρες, τα νερά της γης, τα ζώα, οι άνθρωποι τα παιδιά -όλοι κάποιο φορτίο σηκώνουν.” Σολ Μπέλοου “Η ολική απουσία του φορτίου κάνει το ανθρώπινο ον να γίνεται πιο ελαφρύ απ΄τον άνεμο, να πετάει, ν΄απομακρύνεται από τη γη, απ΄το γήινο είναι, να μην είναι παρά μόνο κατά το…

Να που πεθαίνω τελικά. Τελικά κι οριστικά και σίγουρα. Είναι αστείο. Δεν το περίμενα. Όλη μου τη ζωή το σκεφτόμουν, αλλά τώρα που ήρθε με βρήκε απροετοίμαστο. Με αιφνιδίασε λιγάκι. Μάλλον ό,τι και να γίνει ο θάνατος σε αιφνιδιάζει. ~~ Καταρχήν η αιτία θανάτου. Καμία σχέση μ’ αυτά που είχα κατά νου -και δεν ήταν λίγα. Για παράδειγμα, και σε σειρά προτεραιότητας: >Αυτοκινητιστικό >Καρκίνο του πνεύμονα (και λοιποί καρκίνοι) >Εγκεφαλικό >Κίρρωση του ήπατος >Ατύχημα στο μπάνιο >Πνίξιμο την ώρα του φαγητού >Κάτι γελοίο (όπως να πέσει στο κεφάλι μου μια γλάστρα ή ένας μετεωρίτης) >Γηρατειά Παρατηρώ τη λίστα πιθανών θανάτων…

Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι τρελός. Δεν είμαι διχασμένη προσωπικότητα ή κάτι παρόμοιο, δρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ. Είμαι απολύτως φυσιολογικός, όπως είναι όλοι οι άνθρωποι. Κι αν βρίσκομαι εδώ, μ’ ένα περίστροφο στον κρόταφο, δεν είναι παρά η εξέλιξη του παιχνιδιού. ~~ Όλα ξεκίνησαν απ’ τις συχνές μεταθέσεις του πατέρα μου. Κάθε λίγα χρόνια αλλάζαμε τόπο διαμονής, έτσι δεν μπορούσα να έχω φίλους. Ο αδελφός μου ήταν πολλά χρόνια μεγαλύτερος και βαριόταν να παίζει μαζί μου. Έπρεπε να παίζω μόνος. Με τα πλεϊμομπίλ, τα τουβλάκια και τα παζλ δεν είχα ανάγκη από αντίπαλο. Όμως κάποια στιγμή…

“Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος”. Ζαν-Πολ Σαρτρ ~~~~~~~~~~~~ Είδα ένα πολύ έντονο όνειρο χθες. Βρισκόμουν πάνω σ’ ένα εμπορικό πλοίο που διέσχιζε τον Ατλαντικό. Κάποια στιγμή είπα σε κάποιον άλλο επιβάτη ότι θα ήθελα να βουτήξω στη θάλασσα. “Δεν γίνεται”, μου είπε αυτός, “δεν μπορείς να το κάνεις, είμαστε στη μέση του ωκεανού.” Δεν του απάντησα. Μόνο ανέβηκα στην κουπαστή και έπεσα. Ήταν πολύ τρομακτικό. Καθώς έπεφτα τα πάντα σκοτείνιαζαν. Κι όταν βρέθηκα στο νερό ένιωσα τα χιλιόμετρα βάθους που υπήρχαν από κάτω μου. Σαν να μπήκα στο google earth είδα τον εαυτό μου από πολύ ψηλά, μια…

“Είναι πολύ πιθανό -σε συγκλονιστικό βαθμό πιθανό, θα έλεγε κανείς- ότι πάντα θα μαθαίνουμε περισσότερα για την ανθρώπινη ύπαρξη από τα μυθιστορήματα παρά από την επιστήμη της ψυχολογίας.” Νόαμ Τσόμσκι “Η έσχατη πίστη είναι να πιστεύεις σ’ ένα μύθο, που γνωρίζεις ότι είναι μύθος, αλλά δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πιστέψεις.” Γουάλας Στίβενς ~~~~~~~~~~~~~~~~ Η διαπίστωση του Τσόμσκι δεν είναι καθόλου πρωτότυπη. Οι καλλιτέχνες, και ιδιαίτερα οι λογοτέχνες, φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται και περιγράφουν την ανθρώπινη ύπαρξη (φύση-ψυχή-διάνοια-συμπεριφορά-κατάσταση-καταδίκη κλπ) καλύτερα και πάντα νωρίτερα απ’ τους επιστήμονες. Κάποιοι θα σκεφτούν ότι αυτό συμβαίνει γιατί ο συγγραφέας ασχολείται με τον άνθρωπο ολιστικά, κι…

Αυτό το κείμενο έχει δύο όψεις. Η πρώτη είναι για τις δυσκολίες που υπάρχουν να γίνει αποδεχτή μια καινούρια ιδέα στην επιστήμη. Η δεύτερη είναι για το πώς οι καινούριες ιδέες-γνώσεις, μπορούν να κάνουν τον εγκέφαλό μας πιο νέο και πιο χαρούμενο. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα ήταν κοινή επιστημονική πεποίθηση ότι ο άνθρωπος γεννιέται μ’ ένα ολοκληρωμένο σύνολο νευρώνων. Όλοι οι νευροεπιστήμονες πίστευαν ότι τα εγκεφαλικά κύτταρα -σε αντίθεση με τα άλλα κύτταρα του σώματος μας- δεν διαιρούνται. “Μετά το πέρας της βρεφικής ηλικίας η ανάπτυξη του εγκεφάλου τελειώνει, και μόνο νέες συνδέσεις μπορούν να γίνουν.” Κι…

Μια διαμάχη παλιά όσο κι η ιστορία είναι αν οι κοινωνικές συνθήκες διαμορφώνουν τα άτομα ή αν τα άτομα διαμορφώνουν τις κοινωνικές συνθήκες. Η πιο εύκολη απάντηση είναι ότι το άτομο με την κοινωνία αλληλεπιδρούν διαρκώς. Όμως υπάρχουν κάποιοι τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, όπου είναι εμφανές ότι κάποια άτομα -συνήθως τους αποκαλούμε μεγαλοφυΐες- προκαλούν μια αλματώδη εξέλιξη, ανοίκεια κι εξωφρενικά ριζοσπαστική για την υπόλοιπη κοινωνία. Πολλές φορές η κοινωνία τους απορρίπτει ή τους αποδέχεται αργά -ίσως και μετά θάνατον. Άλλες φορές οι νεωτεριστές προλαβαίνουν να απολαύσουν την αποδοχή, τη δόξα και το χρήμα. Το βέβαιο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που…

“Γι’ αυτό όλα τα βιβλία, ακόμα κι εκείνα που πουλάνε εκατομμύρια αντίτυπα, είναι γραμμένα σε αόριστο. Γιατί μας βοηθάνε να αντιμετωπίσουμε τον φόβο του θανάτου. Οι θρησκείες κι η αφήγηση ιστοριών είναι οι μόνες χρήσιμες τέχνες.” Στήβεν Κινγκ, Stand by me ~~ Τα ζώα δεν γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν. Ο μεγάλος εγκέφαλος έδωσε στον άνθρωπο πολλά εξελικτικά πλεονεκτήματα. Καθώς και μειονεκτήματα. Ένα απ’ αυτά είναι η γνώση της θνητότητας. Δεν είναι κάτι εύκολο να αντιμετωπίσεις τον βέβαιο θάνατο σου. Από τότε που οι πρώτοι το αντιλήφθηκαν επινόησαν την ψυχή και την τέχνη. Η ψυχή, το αθάνατο κομμάτι, τους δίνει την…

“Κι όμως τι κρίμα, δεν χωράς πουθενά” Τρύπες “It’s better to burn out than to fade away” Neil Young ~~~~~~~~~~~~~ Δεν ξέρω αν φταίει η άτιμη κοινωνία, ο κόσμος, ο θεός, το κακό μας το κεφάλι, το κρασί. Δεν ξέρω τι φταίει, αν φταίει κάτι -ή αν αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Όμως συχνά βλέπω ανθρώπους που αξίζουν πολλά, με δυνατό μυαλό και μεγάλη καρδιά, ίσως και με μόρφωση επίσημη, πανεπιστημιακή, να ξοδεύονται άσκοπα, να μένουν απέξω, να μη χωράνε πουθενά, να καίγονται -έτσι όπως το ‘λεγε κι ο Γκίνσμπεργκ: “Είδα τα καλύτερα μυαλά τής γενιάς μου χαλασμένα απ’ την…

“Όποιος δεν έχει αμφιβολίες είναι τρελός.” Πίτερ Ουστίνοφ “Αν θες να πεις την αλήθεια στους ανθρώπους, καν’τους να γελάσουν. Αλλιώς θα σε σκοτώσουν.” Όσκαρ Ουάιλντ ~~~~~~~~~~~ Μια υπόθεση: Τι θα γινόταν αν ο Χίτλερ ζούσε σήμερα; Όχι ο Χίτλερ γέρος, 129 χρονών. Ούτε ένας κλωνοποιημένος Χίτλερ. Ούτε η μετενσάρκωση του Χίτλερ σε κάποιο άλλο σώμα (στο σώμα ενός Εβραίου θα ήταν ωραίο κοσμικό αστείο). Όχι, να ζούσε ο Αδόλφος Χίτλερ αυτούσιος, ψυχή τε και σώματι, πενήντα κάτι χρονών. Η κοινωνία θα τον αποδεχόταν; Θα τον έκλειναν στη φυλακή, σε άσυλο ή μήπως θα τον έκαναν πάλι Φύρερ; Πριν απαντήσετε θυμηθείτε…

Έχουμε πολλά ν’ αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας. Προβλήματα να λύσουμε, ερωτήματα ν’ απαντήσουμε, απώλειες ν’ αντέξουμε. Αυτό που μας σώζει κάποιες φορές είναι να ρωτάμε, όπως στα παιδικά μας χρόνια: “Αν ήσουν σούπερ-ήρωας τι δυνάμεις θα ‘θελες να έχεις;” ~~ Ήμουν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Απέναντι απ’ το σπίτι υπήρχε ένα περίπτερο. Κάθε Παρασκευή, μόλις τέλειωνα το σχολείο, πήγαινα κατ’ ευθείαν εκεί. Κρατούσα τα λεφτά απ’ το χατζιλίκι μου, δεν έτρωγα ψωμάκι με kiss (τότε δεν υπήρχαν κρουασάν) ώστε να μαζέψω τις απαιτούμενες δραχμές (τότε δεν υπήρχαν ούτε ευρώ). Αλλά υπήρχε η Marvel. “Ήρθε”, μου ‘λεγε ο περιπτεράς και…

“Στην ηλικία μου, αν ξυπνήσεις και δεν πονάς πουθενά, έχεις πεθάνει.” Αρόν Βιγκούσιν “Όπως τα ζώα δεν συνειδητοποιούν ότι θα πεθάνουν, έτσι και οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι γερνάνε.” Philip Roth “Είμαι ευτυχής που βρίσκομαι εδώ. Για να είμαστε ειλικρινείς, στα 98 είμαι ευτυχής να βρίσκομαι οπουδήποτε.” George Burns, 1896-1996, Αμερικανός κωμικός (έπαιζε μέχρι 100 χρονών) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Οι μέρες περνούν, οι μήνες-εποχές-γιορτές περνούν, τα χρόνια περνάνε, γίνονται είκοσι, γίνονται -άντα, γίνονται -ήντα, γίνονται -όντα, ίσως και -ήντα ξανά. Δεν το καταλαβαίνεις γιατί ξυπνάς κάθε πρωί και κοιτιέσαι στον καθρέφτη. Και δεν έχεις αλλάξει πολύ απ’ την προηγούμενη μέρα. Νομίζεις ότι συνεχίζεις να…

Αυτό το κείμενο γράφτηκε συνεργατικά. Κάθε συνεργός έγραψε για τον θάνατο του Φίλιπ Κάουφμαν από διαφορετική οπτική γωνία αφηγητή. Συγκεκριμένα -και με σειρά: Αφηγητής-θεατής, αναξιόπιστος αφηγητής, αφηγητής περιορισμένης παντογνωσίας, πρωτοπρόσωπος αφηγητής, αφηγητής παντογνώστης και δευτεροπρόσωπος αφηγητής. Με σειρά “εμφάνισης” οι συνεργοί είναι: Ελπίδα, Γιώργος, Δημήτρης, Μαρίνα, Παύλος, Μαρία. Η άσκηση έγινε στο πλαίσιο του Συνεργείου Δημιουργικής Γραφής. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Μην πυροβολείτε τον πιανίστα Κωδικός Υπόθεσης: 08257311 Ημερομηνία: Πέμπτη 5 Απριλίου 2018 Υπεύθυνος Αναφοράς: Jason Peters Τύπος Εγκλήματος: Πιθανή αυτοκτονία (αναμένεται ιατροδικαστική έρευνα) Διεύθυνση: Paddington 11B, Westminster Μάρτυρες: Ανώνυμος (τηλεφωνική καταγγελία) Όπλο: Άγνωστο μέχρι την ώρα σύνταξης της αναφοράς Σήμερα, στις 7:20…