Το Τραγούδι της ημέρας

Τραγούδι της Εβδομάδας: «Μαρία Δημητριάδη – Νίκος Πλουμπίδης»

By Γιάννης Μπάκος

November 25, 2016

Από τον Γιάννη Μπάκο

«Οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά…»

Στις 25 Νοεμβρίου 1952 συνελήφθη από την Αστυνομία ο Νίκος Πλουμπίδης. Ο Πλουμπίδης υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και μία από πιο τραγικές φιγούρες του ελληνικού κομουνιστικού κινήματος. Την ημέρα της σύλληψης του και μετά την ανάκρισή του μεταφέρθηκε στο σανατόριο «Σωτηρία», επειδή ήταν βαριά άρρωστος από φυματίωση και νεφρίτιδα. Δύο ημέρες αργότερα, με εντολή του εξόριστου γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη μεταδόθηκε από τον ραδιοσταθμό της «Ελεύθερης Ελλάδας», που έδρευε στο Βουκουρέστι, ανακοίνωση του κόμματος, με την οποία καταγγελλόταν ως πράκτορας της Ασφάλειας. Ο Πλουμπίδης ήταν στο στόχαστρο του ΚΚΕ από τον Μάρτιο του 1952, όταν είχε δημοσιοποιηθεί επιστολή του, με την οποία προσφερόταν να παραδοθεί και να δικασθεί σε περίπτωση μετατροπής της θανατικής ποινής του Νίκου Μπελογιάννη και των συγκατηγορουμένων του.

Η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη άρχισε στις 24 Ιουλίου 1953 στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, με την κατηγορία της κατασκοπίας. Οι επιθέσεις του κόμματος εναντίον του συνεχίζονταν με αμείωτη ένταση και στις 27 Ιουλίου, ο ραδιοσταθμός της «Ελεύθερης Ελλάδας» τον κατηγόρησε ότι ήταν αυτός που πρόδωσε τον Μπελογιάννη. Ο ίδιος υπέμεινε με καρτερία το προσωπικό του δράμα, δίνοντας δείγματα ακλόνητης αφοσίωσης στο κόμμα του, δηλώνοντας πως «Ο Ζαχαριάδης είναι ο αρχηγός του Κόμματός μου. Για να με πει πράκτορα θα έχει τους λόγους του. Εγώ μόνο σε Συνέδριο θα μπορούσα να ζητήσω διευκρινίσεις».

Στις 3 Αυγούστου 1953, ο Νίκος Πλουμπίδης καταδικάσθηκε «δις εις θάνατον» και στις 05.25 το πρωί της 14ης Αυγούστου του 1954 στο Δαφνί έπεσε νεκρός από τα πυρά του εκτελεστικού αποσπάσματος, σχεδόν δύο χρόνια μετά την σύλληψή του, με τα τελευταία του λόγια να είναι τα εξής: «Υπήρξα τίμιος αγωνιστής, πάλεψα για το καλό του λαού και για το κόμμα μου. Και αφήνω στο γιο μου φεύγοντας ένα τίμιο όνομα. Να είστε πάντα καλά. Βλέπετε, εγώ σε λίγο φεύγω με ψεύτικες και άδικες κατηγορίες. Το κόμμα μου, το ξέρω, θα βρει την αλήθεια και θα με δικαιώσει. Γεια χαρά παιδιά. Ζήτω το ΚΚΕ!».Το ΚΚΕ συνέχισε να τον κατηγορεί και μετά τον θάνατό του, υποστηρίζοντας πως “ο Πλουμπίδης δεν πέθανε, αλλά μεταφέρθηκε στην Αμερική, όπου γεμίζει τις μέρες και τις τσέπες του με το πικρό αντίτιμο της προδοσίας”. Το 1958, μετά την εκπαραθύρωση του Νίκου Ζαχαριάδη από την ηγεσία του κόμματος, το ΚΚΕ αποκατέστησε τον Νίκο Πλουμπίδη.

Ο Νίκος Πλουμπίδης γεννήθηκε στα Λαγκάδια Αρκαδίας το 1902. Σπούδασε στο Διδασκαλείο του Πύργου Ηλείας και έγινε δάσκαλος. Υπηρέτησε στην Ελασσόνα και το 1926, έχοντας ήδη αναπτύξει σοσιαλιστικές ιδέες και συνδικαλιστική δράση στον κλάδο του και έγινε μέλος του ΚΚΕ.Στο ξεκίνημα του εξελέγη μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Δημοσιοϋπαλληλικής Ομοσπονδίας και λίγο αργότερα της Πανελλήνιας Υπαλληλικής Συνομοσπονδίας. Η αρχική του δραστηριότητα ήταν και ο λόγος που συνελήφθη το 1931, επί κυβερνήσεως Ελευθέριου Βενιζέλου, για παράβαση του Ν.2229, του νόμου του ιδιώνυμου και καταδικάστηκε σε τρίμηνη φυλάκιση, με παράλληλη απόλυση από τη θέση του. Έκτοτε αφιερώθηκε στον συνδικαλισμό και αναδείχθηκε ηγετικό στέλεχος της Ενωτικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος, σημερινή ΓΣΕΕ. Συμμετείχε επίσης στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ που πήρε μέρος στο 7ο Συνέδριο της Γ’ Διεθνούς στη Μόσχα το καλοκαίρι του 1935, ενώ στο 6ο Συνέδριο του ΚΚΕ το Δεκέμβρη του 1935 ο Πλουμπίδης εκλέχτηκε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Η συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση και μετέπειτα στον εμφύλιο σήμαιναν ότι η σύλληψη του Νίκου Πλουμπίδη αποτελούσε πολύ μεγάλο στόχο για το μετεμφυλιακό καθεστώς.

Το 1977 και σε μια περίοδο που το πολιτικό τραγούδι βρισκόταν σε έξαρση, ο Θάνος Μικρούτσικος κυκλοφορεί τον δίσκο «Τροπάρια για φονιάδες», μελοποιώντας ποίηση του Μάνου Ελευθερίου, με την φωνή της Μαρίας Δημητριάδη και του Γιώργου Μεράντζα. Το τραγούδι που ανοίγει τον δίσκο αυτό είναι μια ωδή στον σπουδαίο αγωνιστή  της αριστεράς, μα πάνω απ’ όλα των ιδεών του, μια ωδή στον Νίκο Πλουμπίδη:

«Ποιος κόσμος μας κρατάει και ποιο σανίδι, απόψε που δικάζουν τον Πλουμπίδη.»

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, το Σάββατο 19.11.2016

Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.