Του Ζ. Κ.
Αμέσως μετά την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση στο Μπατακλάν, υπήρχε μία δικαιολογημένη παγκόσμια καταδίκη της επίθεσης η οποία κόστισε τη ζωή 87 ανθρώπων. Προς διαμαρτυρία αυτής της φρικτής επίθεσης λοιπόν έγινε μια ειρηνική πορεία, στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, στην οποία συμμετείχαν πέρα από τους απλούς πολίτες και ηγέτες κρατών. Αν πούμε ότι δεν περιμέναμε να δούμε μία τέτοια εικόνα θα ήταν αφέλεια. Είναι όμως σχεδόν εξοργιστικό να βλέπεις ηγέτες που έχουν, έμμεσα ή άμεσα, συμβάλλει στο αιματοκύλισμα λαών στην Μ.Ανατολή και αλλού εξοπλίζοντας ορδές τρομοκρατών, να διαδηλώνουν για την ειρήνη.
Παράλληλα όμως με τα παραπάνω, ενεργοποιήθηκαν και τα ισλαμοφοβικά αντακλαστικά τα οποία διαθέτει ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων στην Ευρώπη. Aπό τους δήθεν φιλελεύθερους, μέχρι τους γνωστούς ακροδεξιούς κύκλους και με πρωτοπόρα κάποια από τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης, ξεκίνησε ένα ισλαμοφοβικό παραλήρημα το οποίο τσουβάλιασε συλλήβδην όλο τον μουσουλμανικό κόσμο στο τσουβάλι της τρομοκρατίας. Ενδεικτικά, ένα κείμενο που δημοσιεύθηκε εκείνη τη περίοδο, το οποίο διακατεχόταν από ξεκάθαρα ισλαμο-φοβικές αντιλήψεις, μας ενημέρωνε ότι σύμφωνα με τον Μάρκο Πόλο “φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι”.
Εκτός του ότι αποδείχθηκε ότι αυτή η ρήση δεν ανήκει στον Μάρκο Πόλο, φάνηκε ότι η υπογράφουσα είχε παντελή άγνοια της βαρύτητας του ρόλου που έχουν παίξει οι δυτικές επεμβάσεις σε χώρες της Μ.Ανατολής, όταν επέλεξε να βάλει την λέξη επέμβαση μέσα σε εισαγωγικά. Σαν να μην υπήρξε ποτέ η χρηματοδότηση και εκπαίδευση των μουτζαχεντίν απο τις ΗΠΑ, στα πλαίσια του πολέμου φθοράς ενάντια στην Σοβιετική Ένωση, οι οποίες εξέθρεψαν αυτό που έγινε γνωστό ως Αλ Κάιντα. Σαν να μην έγινε ποτέ η εντελώς παράνομη επέμβαση στο Ιράκ η οποία αποσταθεροποίησε ολόκληρη την περιοχή και δημιούργησε αυτό το τερατούργημα που λέγεται ISIS κοκ[1]. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες λοιπόν δεν έχουν παίξει κανέναν απολύτως ρόλο. Το Ισλάμ είναι μία εκ φύσεως βίαια θρησκεία και οι ακόλουθοι του τρομοκράτες που σχεδιάζουν την εξάλειψη ημών των υπολοίπων.
Όταν όμως αυτοί που προχωρούν σε μαζικά εγκλήματα είναι λευκοί, η αφήγηση αποκτά εντελώς άλλη μορφή. Τα ΜΜΕ έχουν συγκεκριμένη τακτική σύμφωνα με την οποία, οποιοδήποτε μαζικό έγκλημα διαπράττεται από λευκό θα αντιμετωπίζεται με όρους ψυχιατρικούς. Δεν ορίζεται ποτέ ως έγκλημα με κίνητρα ρατσιστικά, ξενοφοβικά ή ισλαμοφοβικά αλλά ως μία μεμονωμένη δράση ενός ψυχικά ασταθούς υποκειμένου. “ Η λευκότητα, κατά κάποιο τρόπο, σε προστατεύει απο το να θεωρηθείς τρομοκράτης”[2].
Στις 16/3/2019, ο Μπρέντον Τάραντ, ένας λευκός αυστραλός φασίστας σκότωσε 49 ανθρώπους σε τζαμί στην Νέα Ζηλανδία. Στο μανιφέστο του δηλώνει θαυμαστής του Ντίλαν Ρούφ, του ανθρώπου που δολοφόνησε 9 αφροαμερικανούς σε εκκλησία στο Τσάρλεστον των ΗΠΑ με ξεκάθαρα ρατσιστικά κίνητρα. Και στις δύο περιπτώσεις έγιναν και γίνονται απίστευτες προσπάθειες ξεπλύματος των εγκληματιών. Ο πρώτος παρουσιάζεται ώς ένα “αγγελικό παιδί”[3] που μετατράπηκε σε μαζικό δολοφόνο, χωρίς να μαθαίνουμε προφανώς το πώς και το γιατί. Ο δεύτερος ως ένας απλά “περίεργος” άνθρωπος. Αυτή η στάση έχει διττό αποτέλεσμα. Από τη μία ξεπλένει τους δολοφόνους και απο την άλλη μειώνει την ανθρώπινη αξία των θυμάτων.
Η λέξη τρομοκρατία για τα κυρίαρχα ΜΜΕ είναι απόλυτα συνυφασμένη μόνο με το ισλάμ και τους ακόλουθους του.
Επιστρέφοντας στο άρθρο που αναφέραμε παραπάνω, που είχε τον τίτλο Rock and Roll will never die, η αρθρογράφος ισχυρίζεται ότι οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι είναι λίγοι. Ότι οι περισσότεροι δεν καταδικάζουν τις επιθέσεις που διαπράττονται από μουσουλμάνους τρομοκράτες. Κάτι το οποίο βέβαια αποδεικνύεται ψευδές[4].
Εδώ κατά τη γνώμη μου τίθεται ένα εύλογο ερώτημα. Αφού λοιπόν, αυτοί οι αρθρογράφοι της φιλελεύθερης μπλογκόσφαιρας τσουβαλιάζουν όλους τους μουσουλμάνους ως εν δυνάμει τρομοκράτες ή υποστηρικτές των τρομοκρατών, μήπως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούν κιόλας από που αντλούν την ηθική νομιμοποίηση οι φασίστες που θερίζουν ζωές αθώων ανθρώπων αν όχι απο την τρομολαγνική ισλαμοφοβία που ξερνάνε οι ίδιοι και οι όμοιοι τους ολημερίς υποδαυλίζοντας το μίσος;
Ευτυχώς όμως και σε πείσμα όλων αυτών που σπέρνουν την ξενοφοβία θα υπάρχουν άλλοι που θα βγαίνουν στους δρόμους και θα μιλήσουν για ειρηνική συνύπαρξη και αλληλεγγύη. Θα ανοίξουν τις πόρτες τους για πρόσφυγες – μετανάστες, οποιασδήποτε θρησκείας. Σε πείσμα όλων αυτών που θα αδιαφορούν για θανάτους συνανθρώπων μας θα υπάρχουν άλλοι που θα κλείσουν δρόμους και θα υψώσουν τη φωνή τους και θα πουν όχι στο μίσος, όχι στην ξενοφοβία. Από την Ιταλία των 250.000 αντιρατσιστών μέχρι τον πιτσιρικά που θα ρίξει αυγά στη μούρη ενός ρατσιστή βουλευτή: Solidarity will never die!
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
–https://powerpolitics.eu/%CE%B9%CF%81%CE%AC%CE%BA-2003-%CE%AD%CE% BD%CE%B1%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%8 2-%CE%B1%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%B7%CF%84%CE%BF
%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BD/
–https://ing.org/global-condemnations-of-isis-isil/
- Καλύπτοντας το Ισλάμ – Edward W. Said – Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2002