Από τον Γελωτοποιό
Ο κύριος Κ, λίγες μέρες αφότου βρέθηκε στο χωριό, αποφάσισε να πάει στη ταβέρνα. Ήταν Κυριακή και δυσκολεύτηκε να βρει τραπέζι. Λίγο πριν γυρίσει για να φύγει, νηστικός, τον πλησίασε ο σερβιτόρος. Ζήτησε ταυτότητα και τον οδήγησε σ’ ένα μικρό τραπέζι, ακριβώς μπροστά στην τουαλέτα.
Το θεώρησε άσκοπο να διαμαρτυρηθεί για τη θέση. Ζήτησε το μενού.
Στην πρώτη σελίδα έγραφε “Κυρίως Πιάτα” και είχε μόνο δύο επιλογές. Χοιρινό με ρίγανη και χοιρινό με σκόρδο. Στην δεύτερη έγραφε “Συνοδευτικά” και είχε γραμμένα με μικρά γράμματα λίγα ακόμα πιάτα. Η τρίτη σελίδα ήταν λευκή.
– Δεν έχετε κάτι άλλο; Εκτός από χοιρινό;
Ο σερβιτόρος δεν απάντησε. Κοίταξε έναν άλλο πελάτη.
– Λοιπόν… Θέλετε χοιρινό με ρίγανη ή με σκόρδο;
Παρήγγειλε χοιρινό με ρίγανη.
Όσο περίμενε είδε τις ειδήσεις που έπαιζαν στις τηλεοράσεις της ταβέρνας. Και μέτρησε πόση ώρα χρειαζόταν ένας ενενηντάχρονος για να κατουρήσει.
Κάποια στιγμή ο σερβιτόρος του ‘φερε το πιάτο του. Και μόνο από την όψη του κατάλαβε ότι δεν θα του άρεσε. Το “χοιρινό” έμοιαζε πιο πολύ με κουράδα, πασπαλισμένη με ρίγανη. Επειδή πεινούσε δοκίμασε και πράγματι είχε γεύση κουράδας -με ρίγανη.
Έκανε το πιάτο του στην άκρη κι έψαξε για τον σερβιτόρο. Δεν τον βρήκε. Σηκώθηκε αγανακτισμένος, μουρμουρίζοντας ότι δεν θα πλήρωνε για εκείνα τα σκατά που του σέρβιραν. Και έφυγε.
~~
Μετά από δυο μέρες ο ταχυδρόμος του παρέδωσε έναν φάκελο. Μέσα είχε τον λογαριασμό απ’ την ταβέρνα. Ήταν σχεδόν ένα μηνιάτικο.
Ο κύριος Κ πήγε τρέχοντας στην ταβέρνα, αλλά τη βρήκε κλειστή. Ενώ χτυπούσε για να του ανοίξουν, ένας περαστικός του είπε να μην κουράζεται άδικα, αφού ανοίγουν μόνο Κυριακή.
~~
Την Κυριακή επέστρεψε, μα πριν προλάβει να πει κάτι στο σερβιτόρο εκείνος του ζήτησε συγνώμη. Του είπε ότι είχε γίνει ένα λάθος. Φυσικά και δεν χρειαζόταν να πληρώσει, για το χοιρινό με ρίγανη, και μάλιστα μπορούσε να πάρει κάτι άλλο, με έκπτωση 50%
– Τι άλλο έχετε;
– Χοιρινό με σκόρδο.
– Ας το δοκιμάσω κι αυτό, είπε ο κύριος Κ, ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο.
Το πιάτο που του έφερε δεν διέφερε σε τίποτα, μόνο που είχε σκόρδο αντί για ρίγανη. Προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί, όμως ο σερβιτόρος ήταν πάλι άφαντος.
Έφυγε μαινόμενος. Η οργή του δεκαπλασιάστηκε δύο μέρες μετά, όταν ο ταχυδρόμος του έφερε έναν καινούριο φάκελο: Δυο μηνιάτικα, για δυο πιάτα, και τις προσαυξήσεις.
Η ιστορία επαναλήφθηκε. Πήγε στην ταβέρνα, τη βρήκε κλειστή. Έπειτα πήγε στον χωροφύλακα. Εκείνος, σαν είδε την επιστολή με τα χρωστούμενα, του είπε ότι αν δεν πλήρωνε μέχρι το τέλος της επόμενης βδομάδας θα του γινόταν κατάσχεση.
Ο κύριος Κ, κατάλαβε ότι δεν υπήρχε τρόπος να γλιτώσει, κι έδωσε λίγα χρήματα για την προκαταβολή του διακανονισμού.
~~
Την επόμενη Κυριακή ξαναπήγε στην ταβέρνα. Ο σερβιτόρος τον περίμενε.
– Τι θα πάρετε σήμερα;
– Θα ήθελα κάτι διαφορετικό. Χωρίς χοιρινό. Είδα ότι έχετε στα συνοδευτικά και ψάρι, με ντομάτα. Αυτό θέλω.
Λίγο μετά ήρθε ο σερβιτόρος και του άφησε το πιάτο του. Όμως δεν διέφερε απ’ τα προηγούμενα. Ήταν σκατά με ντομάτα.
– Εγώ ζήτησα ψάρι, είπε στον σερβιτόρο και τον άρπαξε απ’ το χέρι.
– Μα δεν δοκιμάσατε.
– Δεν χρειάζεται. Μοιάζει με σκατά, μυρίζει σαν σκατά, είναι σκατά.
– Με ντομάτα.
Ο κύριος Κ τον κοίταξε στα μάτια.
– Θα ήθελα να μιλήσω με τον μάγειρα, του είπε.
– Αυτό δεν είναι δυνατόν.
– Γιατί;
– Γιατί δεν υπάρχει.
– Και ποιος φτιάχνει το φαγητό;
– Κανείς. Μας το στέλνουν έτοιμο. Απέξω.
– Να μιλήσω με τον διευθυντή τότε, τον μαίτρ, κάποιον.
– Δεν υπάρχει κανείς. Όλα αποφασίζονται έξω. Μόνο εγώ είμαι εδώ, που πρέπει να τα σερβίρω.
Στις τηλεοράσεις και στις τουαλέτες ειδήσεις -κι ένας γέρος που κατουρούσε διακεκομμένα.
– Θα πάω αλλού να τρώω. Στο διπλανό χωριό.
– Κι εκεί τα ίδια σκατά σερβίρουν.
– Θέλω να μιλήσω με τον ιδιοκτήτη.
Ο σερβιτόρος χαμογέλασε.
– Αυτό δεν είναι δύσκολο.
– Ωραία. Πείτε ‘του να έρθει. Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης αυτής της αηδίας;
– Εσείς είστε.
Ο σερβιτόρος έδειξε με το κεφάλι τον κύριο Κ και όλους τους άλλους πελάτες.
Ο κύριος Κ χαλάρωσε τη λαβή του.
– Θα θέλατε κάτι ακόμα, κύριε;
– Υπάρχει επιδόρπιο;
– Μάλιστα, κύριε, σκατά με μέλι.
– Καλά. Φέρτε μου μια μερίδα.
– Μάλιστα, κύριε. Καλωσήρθατε, κύριε.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, την Παρασκευή 28.10.2016
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.