Από το Πρόβατο όχι Αρνί
«Κανένας πρόσφυγας και μετανάστης δεν είναι πλέον στο κρύο, με εξαίρεση 40 σκηνές στο Βαγιοχώρι και άλλες 100 στην Αθήνα. Ολοκληρώσαμε επιτυχώς τις διαδικασίες για το ξεχειμώνιασμα». (Γιάννης Μουζάλας, Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Θεσσαλονίκη 5/1/2017)
Το ψέμα λένε, φοράει ξυλοπάπουτσα. Ακόμη κι αν δεν το βλέπεις, ακόμη και μες στο πηχτό σκοτάδι το ακούς που έρχεται, το ακούς που πλησιάζει, το ακούς δίπλα σου, γύρω σου, κοντά σου. Το ψέμα κάνει το θόρυβο που έντεχνα προσπαθούμε με εκφράσεις προσώπου, με κινήσεις χεριών, με πολιτικό λόγο, με ρητορικά τεχνάσματα, με σπουδαγμένο τρόπο να κρύψουμε. Το ακουμπάμε τάχα μου αδιάφορα στην κουβέντα, στο μέσον μιας συζήτησης και προχωράμε παρακάτω νομίζοντας ότι το κρύψαμε από όσους αφελώς προσπαθούν να κάνουν έντιμο διάλογο μαζί μας. Μια δυο προτάσεις μετά όμως, μερικούς αφορισμούς αργότερα, σαν καλοσυναρμολογημένη βραδυφλεγής βόμβα σκάει και κάνει τη σοβαροφάνειά μας χίλια κομμάτια. Εκεί, τότε είναι, που γυμνοί κι ανόητα εκτεθιμένοι μπροστά σε όλους καλούμαστε να απολογηθούμε για την κουτοπονηριά μας να θεωρούμε εαυτούς εξυπνότερους των υπολοίπων.
Ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη, πήγε βόλτα από δυο καμπ, είδε τα κοντέινερ με τη θέρμανση στα Διαβατά και μετά έκανε τις παραπάνω δηλώσεις. Ο Υπουργός ούτε άσχετος είναι, ούτε έχει άγνοια της κατάστασης. Ήξερε τι επισκεπτόταν όπως ήξερε και τι γίνεται εκεί που δεν πήγε αυτή τη φορά ή δεν είχε πάει ποτέ. Στήθηκε μπροστά στις κάμερες και είπε ψέματα εν γνώσει του, πλήρει συνειδήσει και βέβαιος ότι πάλι ο χρόνος και ο θόρυβος των ΜΜΕ θα λειτουργούσαν υπέρ του. Κάπου εκεί είναι όμως που η μπίλια του βοριά βαρέθηκε να κάθεται στα δικά τους νούμερα κι είπε να τους ξεσκεπάσει παίζοντας διαρκώς στο μαύρο.
Ο χιονιάς που περίμεναν οι μετεωρολόγοι ήρθε στην ώρα του και πιο βαρύς από ποτέ. Μόλις λίγες ώρες μετά ο Υπουργός αποδεικνυόταν επικίνδυνα ψεύτης, ψυχρά -κακός- τζογαδόρος. Η Μόρια στη Μυτιλήνη βυθίστηκε στο χιόνι κι έγινε πρώτο θέμα στα μεγαλύτερα Μέσα του εξωτερικού. Οι 140 σκηνές σε Αθήνα και Βαγιοχώρι (άρα τουλάχιστον 600 άνθρωποι, ε κύριε Υπουργέ, που 5 Γενάρη το λέτε καμαρώνοντας ότι ΜΟΝΟ 600 άνθρωποι δεν έχουν θέρμανση!!) γίνονται πολλαπλάσιες όταν σε αυτές προστεθούν άλλες τόσες σε σκεπασμένο χώρο σε Βασιλικά και Ωραιόκαστρο. Εκεί που ναι μεν υπάρχουν ηλεκτρικά σώματα και καλοριφέρ λαδιού αλλά η πολυδιαφημισμένη και καλοπληρωμένη αναβάθμιση των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων δεν έγινε ποτέ, αφήνοντας τα σώματα να στολίζουν παγωμένα τις πάνινες σκηνές.
Το χιόνι έπεσε βαρύ, έπεσε πολύ. Κι αν τα Διαβατά άντεξαν η Μόρια δεν άντεξε. Αν τα Διαβατά, που υπήρξαν η βιτρίνα των δηλώσεών σας κύριε Υπουργέ, στάθηκαν όρθια η Μόρια γονάτισε, η Χίος πάγωσε, η Σάμος έπεσε. Οι σκηνές έγιναν ιγκλού, τα χέρια κοκάλωσαν, οι στιβαγμένες ψυχές έγιναν κατεψυγμένες ντάνες ανεπιθύμητων ανθρώπων προς επαναπροώθηση στην ασφαλή Τουρκία. Εκεί που το πρόβλημα δε θα είναι πια δικό μας κι οι δηλώσεις μας θα γίνονται με μικρότερους κινδύνους εξευτελισμού.
«Χωρίς βέβαια τη συμφωνία Τουρκίας- Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό που κάνουμε δεν θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει. Θα είχαμε άλλους 100.000 ανθρώπους, που θα έπρεπε να περιθάλψουμε». (Γιάννης Μουζάλας, Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Θεσσαλονίκη 5/1/2017)
Είπα στην αρχή ότι το ψέμα όταν σκάει αφήνει εκτεθιμένους και γυμνούς, ζητάει συγνώμες και ψάχνει δικαιολογίες. Αυτά σε κανονικές συνθήκες και από κανονικούς ανθρώπους. Έξι μέρες μετά τον επίσημο υπουργικό εμπαιγμό ούτε μια κουβέντα δεν ακούστηκε, ούτε ένας από τον επίσημο κυβερνητικό περίγυρο δε βγήκε να ψελλίσει κάτι σαν «ανακαλούμε, ήταν λάθος χρονικά, ήταν λάθος ακόμη και ως σκέψη ο κομπασμός της περαίωσης του… ξεχειμωνιάσματος».
Το ξενόφερτο winterization της Ύπατης και των ΜΚΟ έγινε ο αυτοσκοπός του υπουργείου τους τελευταίους πέντε μήνες. Η επιτυχία του δε θα κρινόταν απ’ την ποσόστωση αυτών που θα το απολάμβαναν αλλά από τα απόλυτα νούμερα. Η αποτυχία του θα οριζόταν αν Νοέμβρη μήνα υπήρχε έστω και ένας άνθρωπος που δε θα ήταν προφυλαγμένος απέναντι στο κρύο και τη βροχή. Τα χρήματα που ήρθαν και δόθηκαν για αυτό ήταν υπέρογκα. Τα αποτελέσματα τα είδαμε χτες, προχτές, τις προηγούμενες μέρες. Βασικά, μόνη επιτυχία ήταν το πέρασμα στη γλώσσα μας μιας λέξης άσχημης ακόμη και στη δικιά της γλώσσα. Θα αναρωτηθείτε τώρα: «μα υπάρχουν άσχημες λέξεις»; Winterization, ξεχειμώνιασμα! Πείτε τα δυνατά, κοιτάξτε το πρόσωπο του Υπουργού, κοιτάξτε στη Μόρια, κοιτάξτε στη Σούδα κι απαντήστε μου.
*Ο τίτλος του κειμένου είναι δάνειο απ’ το τραγούδι του Διονύση Τσακνή «το πιο μεγάλο ψέμα».
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, το Σάββατο 14.1.2017
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.