Στα συμφωνηθέντα μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκιάς αγνοείται ολοκληρωτικά η ανθρώπινη υπόσταση
Γιώργος Μουργής
Η προάσπιση της ταξικής ταυτότητας των κινημάτων, της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας είναι πάνω από τις προσωπικές επιλογές του καθένα ακόμα κι αν χρειαστεί να βρεθείς μόνος απέναντι στο σύστημα που εκτρέφει το φόβο, τα κλειστά σύνορα και τη καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
H τελική συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας αποτελεί κατάφωρη, ωμή παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των προσφύγων. Ντροπή και ήττα του πολιτισμού μας, όσο κι αν προσπαθούν να την παρουσιάσουν σαν διπλωματική επιτυχία η οποία θα αποφέρει λύσεις υπέρ των ανθρώπινων ψυχών που τσουβαλιάζονται ανήμποροι όσο τα ευρωπαϊκά σύνορα παραμένουν κλειστά.
Το Διεθνές Δίκαιο, η Σύμβαση της Γενεύης και οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες προστασίας της ανθρώπινης ζωής και αξίας δεν επιδέχονται ελεύθερη κατά το δοκούν ερμηνεία.
Η παρατεταμένη διγλωσσία των πολιτικών ηγετών αποδεικνύει ότι κύριό τους μέλημα είναι τα εθνικά – κομματικά ακροατήριά τους, τη στιγμή που το φοβικό ακροδεξιό μένος βρίσκει χώρο να ασκήσει τη δική του πολιτική, δηλητηριάζοντας τις ευρωπαϊκές κοινωνίες με τα τοξικά απόβλητα του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, του εθνικισμού.
Οι πολιτικοί εγκέφαλοι του φασισμού στην υπηρεσία της δυναμικής δημιουργίας αποδιοπομπαίου τράγου με αφορμή την προσφυγική κρίση.
Η κτηνωδία των αριθμών, έναντι των ψυχών.
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι οι λαοί μπορούν να καθηλώσουν το φασιστικό τέρας που προσπαθούν να αναστήσουν αυτές οι ανερμάτιστες πολιτικά και πολιτισμικά λογικές, μένει να δούμε αν μπορεί η συμφωνία να δώσει βιώσιμη λύση σε όσους ξεριζώθηκαν από τις χώρες τους για να σωθούν από τη φρίκη του πολέμου.
Η απάντηση κατηγορηματικά είναι όχι!, όσο η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία θα διαχειρίζεται ανθρώπινες υπάρξεις σαν αριθμούς στα σχέδιά της. Άλλωστε, έχουμε ζωντανό παράδειγμα στα καθ’ ημάς, το πώς αντιμετωπίζουν την οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει στη χώρας μας και την ανθρωπιστική κρίση που την ακολούθησε.
Κατ’ ουσίαν, στα συμφωνηθέντα μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκιάς αγνοείται ολοκληρωτικά η ανθρώπινη υπόσταση. Παραβιάζονται αρχές και αξίες με τον πιο ωμό τρόπο, είτε νομικά το δει κανείς είτε ηθικά. Διαβρώνεται ο πολιτιστικός και πολιτικός μας ιστός, η ίδια η έννοια της ευρωπαϊκής κουλτούρας.
Η ανταλλαγή προσφύγων με πρόσφυγες, ο διαχωρισμός σε «παράτυπους» ή μη «μετανάστες», τα κλειστά κέντρα κράτησης, η ουσιαστική κατάργηση του πολιτικού ασύλου, οι ανεξέλεγκτες διαδικασίες επαναπροώθησης, τα κλειστά σύνορα και η αναγνώριση της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας» χαρακτηρίζουν μια συμφωνία από την οποία δεν μπορούμε να περιμένουμε αποτελέσματα σε ότι αφορά τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης.
Η ευρωπαϊκή νοοτροπία και μεθοδολογία, αντί να εστιάσει στην εξεύρεση λύσης αληθινά βιώσιμης με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, και όχι γραφειοκρατικό, επιβεβαίωσε την αρχική έγνοια των ηγετών της Γηραιάς Ηπείρου για τη μετατροπή της Ευρώπης σε φρούριο. Η συλλογική προστασία που οφείλαμε να επιδείξουμε στα αθώα θύματα ουσιαστικά μετατρέπεται σε αποτυχία προάσπισης των δικαιωμάτων τους τις δύσκολες γι’ αυτούς ώρες, μακριά από τα σπίτια και τις πατρίδες τους, με κίνδυνο αυτό να σημαίνει την καταδίκη της ύπαρξής τους, είτε από βασανιστήρια είτε από την εν ψυχρώ δολοφονία τους.
Η Ευρώπη μας έλαχε – Την Αριστερά την επιλέξαμε!
Οι δυνάμεις της Αριστεράς, των κινημάτων και της πολιτικοποιημένης αλληλεγγύης επιβάλλεται να σταθούμε δίπλα σε όλους τους πρόσφυγες, πολιτικούς και οικονομικούς, διεκδικώντας πιεστικά, έστω και την ύστατη στιγμή, τη διασφάλιση του ασφαλούς περάσματός τους στην Ευρώπη, αποτρέποντας κάθε κίνδυνο κατά τη μετακίνησή τους, και το γκρέμισμα των φραχτών ώστε επιτέλους να πάψουμε να θρηνούμε αθώες υπάρξεις από πνιγμούς στο Αιγαίο.
Πρέπει να απαιτήσουμε τον αποτελεσματικό έλεγχο στα τουρκικά παράλια, για να τερματιστεί το επαίσχυντο αλισβερίσι ψυχών που έχουν στήσει οι παράνομοι διακινητές.
Και πρέπει να επιβάλουμε τη δημιουργία ανοιχτών κέντρων υποδοχής κατανεμημένα σε όλη τη χώρα, με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, υγειονομική φροντίδα και ταυτόχρονα νομική υποστήριξη σε όσους επιθυμούν να ζητήσουν πολιτικό άσυλο.
Άμεσα να υλοποιηθούν οι προηγηθείσες συμφωνίες για αναλογική, ασφαλή μετεγκατάσταση των προσφύγων σε όλες τις χώρες-μέλη της Ε.Ε., κάτι που δυστυχώς μένει κενό γράμμα.
Οι πρόσφυγες δεν είναι αριθμοί ανταλλάξιμοι ούτε αποτελούν παράγοντα αποσταθεροποίησης, όπως προσπαθούν κάποιοι να τους παρουσιάσουν για να αδράξουν την ευκαιρία και να εκμεταλλευτούν τον πόνο και την οδύνη προσποριζόμενοι οικονομικά ανταλλάγματα.
Η Ευρώπη που μας έλαχε θέλει τεράστιες πολιτικές αλλαγές. Και στο πλαίσιο αυτό οφείλουμε να δημιουργήσουμε συνθήκες αντίστασης, οργανωμένης παρέμβασης, με άξονα το αξιακό πρότυπο της Αριστεράς των κινημάτων. Οφείλουμε να βρούμε τις απαιτούμενες λύσεις, και ταυτόχρονα το σθένος να τις εφαρμόσουμε, ακόμα κι αν χρειαστεί να συγκρουστούμε με σκοτεινά κέντρα μισαλλοδοξίας και συγκαλυμμένου ή απροκάλυπτου εκφασισμού.
Πρέπει, επιτέλους, να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε εδώ για να παρατηρούμε, αλλά για να παλεύουμε! Και ειδικά όταν διακύβευμα είναι ο Άνθρωπος, με κεφαλαίο Άλφα, είναι υποχρέωσή μας να παλέψουμε!
Η πολιτική και πολιτισμική οπισθοδρόμηση, απόρροια της συμφωνίας, ιστορικά να αποτελέσει παρένθεση στο κρεσέντο μισανθρωπισμού των Ευρωπαίων ηγετών.
Η τεράστια αυτοθυσία των αλληλέγγυων που ξημεροβραδιάζονται, βοηθοί και συμπρωταγωνιστές του ανθρώπινου δράματος στους χώρους υποδοχής και μετεγκατάστασης, στα νησιά μας, στην Ειδομένη, ας είναι το λιγότερο.
Οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι από όπου κι αν προέρχονται. Το περισσότερο να το διεκδικήσουμε με μαζικές κινητοποιήσεις και την αγωνιστική μας δράση απέναντι σε κάθε κέντρο λήψης απάνθρωπων αποφάσεων. Απέναντι στους εγχώριους κλακαδόρους τους που μέσα από κιτρινοφυλλάδες και Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης προσπαθούν να πισωγυρίσουν την κοινωνία ένα βήμα πριν τον Μεσαίωνα. Ας έχουμε μάλιστα στο νου μας, ότι το μαζικό κίνημα αλληλέγγυων δεν μπορεί να θεωρείται μόνιμα δεδομένο σε μαζικότητα ή στο σύνολο του.
Δύο κόσμοι υπάρχουν, και τη διαχωριστική γραμμή του ανθρωπισμού και των δικαιωμάτων,ανάμεσά τους την χαράζουμε εμείς, η ριζοσπαστική κινηματική Αριστερά. Απέναντί μας οι ξενοφοβικές κραυγές μίσους, τα συρματοπλέγματα και οι ντροπές του δυτικού πολιτισμού. Σύνορο κλειστό που περιχαρακώνει εντός του κάθε ακροδεξιά, φασίζουσα εκδοχή.
Και στον αγώνα αυτόν πρέπει να νικήσουμε. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Αν αποτύχουμε δεν θά’ναι μισή ντροπή δική τους και μισή δική μας.
Θά ‘ναι όλη η ντροπή δική μας!