Ένας στίχος από το ποίημα ,Ένα Μαχαίρι ,του μεγάλου μας ποιητή και ναυτικού Νίκου Καββαδία ,από την ποιητική συλλογή Μαραμπού.
Αυτόν τον στοίχο επέλεξα να βάλω για τίτλο σε ένα άρθρο ,που δεν θα μιλήσω για ποίηση -άλλωστε δεν έχω και κάποια ιδιαίτερη ικανότητα να το κάνω- αλλά για κάτι τελείως διαφορετικό και πολύ συγκεκριμένο. Την απαλλαγή τηςεκκλησίας από τα capital controls.
Τα τελευταία μου άρθρα αναφέρονται κυρίως στην εκκλησία. Είναι η επικαιρότητα ,που ανέδειξε πάλι την διαχρονικά προνομιακή της μεταχείριση από την πολιτική εξουσία και όχι κάποια δικιά μου εμμονή ή εμπάθεια .
Η Αριστερά άλλωστε ποτέ δεν είχε εμπάθειες. Η ανεξιθρησκεία ήταν και παραμένει ο μοναδικός δρόμος για την κοινωνία που οραματίζεται να δημιουργήσει . Η εκκοσμίκευση της κοινωνίας ,ως τελικό στάδιο του οράματος, θα ήταν κάτι που θα προέκυπτε και όχι κάτι που θα επιβαλλόταν .
Ας αφήσουμε όμως τα οράματα και τα όνειρα ,για την παραδοσιακή Αριστερά που παλεύει με μικροποσοστά και ας πιάσουμε την Αριστερά που πλέον κυβερνάει με εξωφρενικά μεγάλα ποσοστά .
Η απαλλαγή της εκκλησίας από τα capital controls δεν είναι σίγουρα ένα αριστερό μέτρο. Από ότι διάβασα στο Μνημόνιο 3 ,δεν είναι επίσης κάποια μνημονιακή υποχρέωση που δυστυχώς πρέπει να εφαρμόσουμε. Το σύνταγμα και οι νόμοι επιπλέον δεν προβλέπουν κάτι τέτοιο. Άρα;
Άρα δυστυχώς ήταν μια προσωπική απόφαση της κυβέρνησης. Μια πραγματικά στενάχωρη ,μεσαιωνική και καθόλου αριστερή πρωτοβουλία του υπουργείου. Μια πρωτοβουλία που όχι μόνο συνεχίζει να δείχνει εξαιρετικά προνομιακή μεταχείριση στον κλήρο αλλά τον καθιστά δυστυχώς εμφανώς ανώτερο μεταξύ μιας χειμαζόμενης κοινωνίας απέναντι στο κράτος και τους νόμους.
Την στιγμή που ο μικροσυνταξιούχος θα εισπράττει σε δόσεις, τη πενιχρή και ανεπαρκή για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες , σύνταξη η εκκλησία θα μπορεί να εισπράττει απείρως υψηλότερα ποσά .
Η εκκλησία της ισότητας και της αλληλεγγύης πως το δέχτηκε αυτό άραγε ,από την Αριστερά της ισότητας και της αλληλεγγύης ; Μάλλον κάποια φιλανθρωπική δράση θα κρύβεται και εδώ ,που με την επιλεκτική άρση των capital controls ,θα προωθείται . Η τουλάχιστον αυτό θα ακούσουμε για ακόμα μια φορά ως δικαιολογία.
Δυστυχώς στα πεδία της πολιτικής που ο Σύριζα δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το μνημόνιο πρέπει να μας εξηγεί τι κάνει και γιατί το κάνει. Αν δεν μπορεί ο Σύριζα να μας εξηγήσει με απλά λόγια ,γιατί αυτό είναι ένα αριστερό μέτρο ,τότε όπως έλεγε και ο Αινστάιν ούτε ο ίδιος το έχει καταλάβει καλά. Μήπως δεν είναι εν τέλει αριστερό μέτρο και είναι απλά θέλημα θεού; Είναι μια εξήγηση και αυτή. Τουλάχιστον οι πιστοί θα την κατανοήσουν.
Το ξέρω επιδεικνύω ρεβανσιστική διάθεση απέναντι στην εκκλησία και ο Σύριζα κραυγάζει ότι δεν έχουμε καμμία τέτοια διάθεση. Κανένας ρεβανσισμός απέναντι στους φοροαποφεύγοντες μεγαλοκαναλάρχες ,κανένας ρεβανσισμός απέναντι στους φοροδιαφεύγοντες εργολάβους ,κανένας ρεβανσισμός απέναντι στην οικονομική κλεπτοκρατία . Προσφάτως προστέθηκε και το κανένας ρεβανσισμός απέναντι στην ,κράτος εν κράτει , εκκλησία.
Προσοχή όμως . Συνιστώ στον Σύριζα να διαβάσει όλο το ποίημα του Καββαδία . Μπορεί επίσης να το ακούσει και σε εκτέλεση Παπακωνσταντίνου που είναι πραγματικά απολαυστικό. Το ποίημα τελειώνει λέγοντας : Αφού κανέναν δεν μισώ (θα πρόσθετα για την περίσταση το εν τέλει) στον κόσμο να σκοτώσω ,φοβάμαι μη καμμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου….
Ένας στίχος διδακτικός . Αν τον κατανοήσει ο Σύριζα ίσως κάποια στιγμή απαλλαγεί από την αυτοκαταστροφική του τάση.