Αθήνα, 17 Φεβρουαρίου 2015.
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Προκόπη Παυλόπουλο. Αναμενόμενη κίνηση απ’τον Αντώνη Σαμαρά θα έλεγε κάποιος. Μόνο που η παραπάνω αναγγελία έγινε δια στόματος Αλέξη Τσίπρα εφόσον διανύουμε περίοδο συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Τον Πρωθυπουργό συγχαίρουν από το twitter «σύντροφοι» όπως ο Αντώναρος και ο Βουλγαράκης γι’ αυτή του την κίνηση. Προηγούμενες επικρατέστερες πρότασεις από την κυβέρνηση, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και η Ντόρα Μπακογιάννη, μια από τις οποίες παραλίγο να αναγγείλει ο Πρωθυπουργός, επαναλαμβάνω, Αλέξης Τσίπρας το βράδυ της Κυριακής κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης «Ανάσα Αλληλεγγύης». Για την ιστορία, όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι – πέραν του Σαρτζετάκη και του Παπούλια – προέρχονταν από την δεξιά οπότε ίσως είναι «παράδοση» στην Ελλάδα να προέρχονται από τον συγκεκριμένο χώρο.
Την επομένη που έγινε το διάγγελμα, εκλέγεται από το Ελληνικό κοινοβούλιο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 233 θετικές ψήφους ο Προκόπης Παυλόπουλος – λέγε με Σκύλλα – έναντι του Νίκου Αλιβιζάτου – λέγε με Χάρυβδη (μετέπειτα μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη Παπακωνσταντίνου) που έλαβε μόλις 30. Τα μόνα κόμματα που αντί να ψηφίσουν, δήλωσαν παρών ήταν το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή με τις ανυπόστατες θεωρίες καφενείου περί σύγκλισης των δύο άκρων να δίνουν και να παίρνουν. Συμπέρασμα; Ο Υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Καραμανλή και συνάμα προσωποποίηση της απάθειας των «Δεκεμβριανών» του’08 που εμπλέκεται στο σκάνδαλο της Siemens, προώθησε χιλιάδες προσλήψεις ομοϊδεατών του άνευ ΑΣΕΠ και υπερψήφισε όλα τα Μνημόνια αντί να επιπλήττεται, νομιμοποείται επισήμως και μάλιστα ως πρώτος πολίτης της Ελλάδας! Και μάλιστα με αμιγώς «Αριστερό» κυβερνών κόμμα το οποίο έχει υποστεί δύο φορές εκλογική νοθεία και έχει λοιδορηθεί σε τέτοιο από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς του αντιπάλους ώστε να μην υπάρξει η οποιαδήποτε περίπτωση αυτοδυναμίας του.
Το γεγονός αυτό από μόνο του είναι αφορμή να ξεκινήσει απεργία πείνας η μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μαζί με τους πυροπαθείς του 2007 επί της εισόδου του Μεγάρου Μαξίμου. Τουλάχιστον στους προηγούμενους έτσι ασκούνταν πίεση αν κρίνουμε από τις απεργίες πείνας Ρωμανού και Σύρων προσφύγων στο Σύνταγμα. Ίσως από την άλλη να ήταν κι ένα ταπεινό ευχαριστώ από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ για την μεταρρύθμιση Παυλόπουλου σε εκλογικό νόμο, και συγκεκριμένα, το bonus 50 εδρών για το πρώτο κόμμα. Παράλληλα, ο Αβραμόπουλος (σκάνδαλο εξοπλισμών μέσω Kestrel και πλαστογραφήσεις υπογραφών του για προμήθειες από NAMSA) παραμένει Ευρωπαϊκός Επίτροπος Μετανάστευσης Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας.
Aρκετοί έδειξαν να μην ενοχλούνται ιδιαίτερα με αυτή την επιλογή, μιας και μεταξύ δύο δεινών, «το μη χείρων βέλτιστο». Το κλίμα ανοχής και ελαστικότητας προς τέτοιες αποφάσεις αναδεικνύει ότι οι πλείστοι υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν εξελιχθεί σε κυβερνολάτρες που είδαν το φως το αληθινό μετά από 40 χρόνια νεποτισμού και δικομματισμού κι ευελπιστούν να τους κυβερνάει ο Τσίπρας με το επιτελείο του για τις επόμενες δεκαετίες. Σύμφωνα μ’εκείνους, όποιος ασκεί εποικοδομητική κριτική απαιτώντας να τηρηθούν προεκλογικές υποσχέσεις, χαρακτηρίζεται αυτόματα ως κυβερνομάχος που εύχεται να αποτύχει πανηγυρικά η νέα κυβέρνηση. Όσον αφορά τον «διακοσμητικό» ρόλο του Προέδρου, ο Παυλόπουλος είναι κρίνεται κατάλληλος μιας και είναι ένας φιλήσυχος άνθρωπος με βάση το ένδοξο αντανακλαστικό παρελθόν του. Δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια αλλαγή. Ποιός ο λόγος ανησυχίας;
Κι όμως, με την πάροδο των ημερών η δεξιόστροφη αλλαγή αρχίζει να γίνεται σταδιακά αισθητή, πολύ περισσότερο κι από την ημέρα που συνεργάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Πρώτος οιωνός, η επέμβαση των ΜΑΤ με χημικά σε πορεία διαμαρτυρίας έξω από το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, μια εβδομάδα ακριβώς μετά την φιλοκυβερνητική πορεία αλληλεγγύης όπου δεν υπήρχε ούτε δείγμα αστυνομικού ανάμεσα στα πλήθη. Στην πορεία της Αμυγδαλέζας συμμετείχαν και μέλη της κυβερνητικής νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι επίσης δέχτηκαν επίθεση από τα ΜΑΤ. Αργότερα, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Eurogroup μονοπωλούν δικαιολογημένα το ενδιαφέρον εφόσον δίνονται 4 μήνες παράταση της δανειακής σύμβασης κι ο μέσος Έλληνας «ελπίζει» για κάτι καλύτερο. Όποιος βέβαια κάνει λόγο για «κωλοτούμπες» είναι υπέρ το δέον κυβερνομάχος.
Και φτάνουμε στις 24 Φεβρουαρίου 2015. Δέυτερος οιωνός, η ψηφοφορία για την άρση βουλευτικής ασυλίας του Άδωνι Γεωργιάδη. Ο γνωστός φυρερίσκος τηλεπλασιέ που θα εγκατέλειπε άρον άρον την χώρα σε περίπτωση ανόδου Τσίπρα στην εξουσία. Ο ίδιος που χλέυαζε την επιλογή Παυλόπουλου για ΠτΔ και την επομένη τον ψήφισε. Αίτημα, η μη έκδοση τιμολογίων για πώληση βιβλίων μετά από μήνυση ιδιώτη. Φαιδρό εώς πέρα για πέρα ύποπτο. Καμία απολύτως νύξη στη συνεδρίαση για τα χρυσά συμβόλαια της Task Force επί της θητείας του στο Υπουργείο Υγείας ούτε για εμπλοκή του σε σκάνδαλο εξοπλισμών.
Σην διάρκεια της συνεδρίασης, παρατηρούνται έντονοι διαξιφισμοί μεταξύ της Προέδρου της Βουλής, Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Ευάγγελου Βενιζέλου. Απο τη στιγμή που καθυστερούν περαιτέρω άρσεις ασυλίας όπως του Βενιζέλου, Σαμαρά, Λοβέρδου, Βορίδη και πολλών άλλων βουλευτών, Χρυσαυγιτών και μη, η κ. Κωνσταντοπούλου εξακολουθεί να τους δίνει επίσημα βήμα να στρεψοδικούν και να την αποκαλούν «αγενή» και «αντισυνταγματική», έχοντας προηγουμένως διαβάσει κατά γράμμα τα απαιτούμενα άρθρα. Άν υπήρχε το παραμικρό ψήγμα αμείλικτης νομιμότητας σε αυτή τη χώρα, οι εν λόγω πολιτικοί θα έπρεπε να μιλούν αποκλειστικά με τους δικηγόρους τους ή να βρίσκονται ήδη στην φυλακή, όχι να ασκούν αντιπολίτευση.
Αποτέλεσμα ψηφοφορίας: 216 βουλευτές κατεψήφισαν την άρση ασυλίας Γεωργιάδη, 7 δήλωσαν παρών και μόνο ένας ψήφισε υπέρ. ΕΝΑΣ! Μιλάμε για τον Άδωνι Γεωργιάδη, ένα άτομο που σε άλλη χώρα θα ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, τρόφιμος ψυχιατρικής κλινικής. Στην Ελλάδα πάλι είναι ένας καθόλα νόμιμα εκλεγμένος βουλευτής που χαίρει άκρας βουλευτικής ασυλίας έχοντας κάθε δικαίωμα να καταψηφίζει νομοσχέδια όπως αυτό της ανθρωπιστικής κρίσης. Άλλωστε κάτι πρέπει να αναπαράγουν και οι σατυρικές εκπομπές προς τέρψιν του φιλεθεάμονος κοινού από κανάλια που παραδόξως λειτουργούν ακόμη παρά την ευτελή προπαγάνδα και τα χρέη τους προς τράπεζες και εφορίες. Κανάλια όπως το MEGA που όταν θίγονται οι οφειλές του Μπόμπολα σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση από κυβερνητικούς πλέον βουλευτές όπως ο κ. Παύλος Πολάκης, φιμώνουν τον προαναφερθέντα και δίνουν τον λόγο, που αλλού, στον Άδωνι Γεωργιάδη!
Εν αρχή ην ο Πάκης λοιπόν, η αρχή έγινε με εκείνον. Ενδεικτικό στοιχείο της εφαρμογής εσωτερικής νομιμότητας και δημοκρατίας που θα επόταν. Αντί για επίπληξη, επιβράβευση. Εδώ αξίζει να αναφερθούν επιγραμματικά κάποια πρόσφατα παραδείγματα τέτοιου είδους απόδοσης δικαιοσύνης: αθώωση Κασιδιάρη για την on-camera επίθεση στη Λιάνα Κανέλλη, ο Αναστασιάδης απαλάσσεται με βούλευμα ύποπτων εσόδων ύψους 5 εκ. ευρώ, χημικά και ξυλοδαρμοί από ΜΑΤ έξω από το στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Κόρινθο, διακοπή δίκης Βατοπεδίου λόγω ακαταλληλότητας δικαστικής αίθουσας(!), ο Μαρκογιαννάκης συγκαλύπτει ανενόχλητα τους Κρητικούς τραμπούκους του εξαφανισμένου(;) Βαγγέλη Γιακουμάκη and the list goes on. Υπάρχει περίπτωση να αντιδράσουν και να εναντιωθούν οι πολίτες για ζητήματα όπως τα παραπάνω, έτσι όπως γέμισαν ασφυκτικά οι δρόμοι με την «Ανάσα Αξιοπρέπειας»; Μάλλον τόσο, όσο για την επιλογή και μετέπειτα εκλογή Παυλόπουλου για ΠτΔ. Ουδείς.
Με το πέρας το ημερών παρατηρούνται επίσης διάφορες σοβαρές παρακάμψεις των προεκλογικών υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με σημαντικότερες την συνέχιση των εξορύξεων της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές Χαλκιδικής παρά την αρχική ανάκληση καθώς και την συνεχιζόμενη αναλγησία και υποκρισία που επιδεικνύουν οι υπέυθυνοι για τα 30 στρατόπεδα συγκέντρωσης και αστυνομικά τμήματα όπως της Π.Ράλλη. Απάνθρωπες συνθήκες κράτησης αθώων προσφύγων και μεταναστών, εκατομμύρια κονδύλια (σε ευρώ, όχι δραχμές μην ξεχνιόμαστε) που εξανεμίζονται ακόμα κι από ιδιοκτήτες κέντρων εστίασης των Βορείων Προαστείων τύπου Νησίς – λέγε με Κωνσταντίνο Καραμήτσο – και κάποιες «απελευθερώσεις» στο άγνωστο ως δείγμα εκδημοκρατισμού της νέας κυβέρνησης και παράλληλα ως τροφή τρομολαγνείας των παρακρατικών ΜΜΕ. Την ίδια ώρα η μικροαστική αισθητική πλήττεται αφόρητα με το graffiti στο Πολυτεχνείο και την τελευταία φωτογράφηση του ζεύγους Βαρουφάκη για λογαριασμό Γαλλικού περιοδικού.
Ηλίου φαεινότερον πως οι καταθέσεις βουλευτικών τεθωρακισμένων αυτοκινήτων πολυτελείας και στρατιωτικές μεταθέσεις 1500 VIP κανακάρηδων συμπεριλαμβανομένων Πρετεντέρη και Μανωλίδη, δεν φέρνουν την άνοιξη. Παρά την ύπαρξη αμιγώς Αριστερής κυβέρνησης, οι παραφυάδες της Ναζιστικής μνημονιακής ακροδεξιάς είναι βαθιά ριζωμένες και εξακολουθούν να κινούν τα νήματα της ατιμωρισίας και διαφθοράς σε μια χώρα που η ανοχή καλλιεργείται ως τρόπος αντιμετώπισης της δικαιοσύνης. Η απαίτηση νομοθετικής τήρησης αντί για αυτονόητη τακτική θεωρείται υπερβολή επειδή «παντού υπάρχει διαφθορά» και η ατιμωρισία γίνεται απλά αφορμή για πολυάριθμους αστεϊσμούς και λογοπαίγνια. Όπως και να’χει, η νέα κυβέρνηση επιβάλλεται να επιταχύνει τις διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης, αν δεν θέλει να αποτύχει, αλλιώς συγκαλύπτει σκάνδαλα και εγκλήματα υπό τον μανδύα της ελπίδας.