Ιδέες

Μωρό μου, εγώ θα γράφω για ‘σένα!

By Πρόβατο όχι αρνί & Ma[t]ita Colorata

November 18, 2019

του Δημήτρη Βεργίνη

Μωρό μου, όταν ο κόσμος γύρω θα καίγεται, εγώ θα γράφω για ‘σένα.

Στη Χιλή της αντίστασης, στη Χιλή των δρόμων, των οδοφραγμάτων, της πάλης, της διάρκειας, της άριας μέσα στη νύχτα, της μη επιστροφής στην κανονικότητα, εγώ θα γράφω για ‘σένα. Οι λέξεις μου θα παίρνουν ομορφιά από την ομορφιά σου και θα κάνουν τέχνη απ’ την τέχνη σου. Αν είσαι νερό, θα ‘μαι το λουλούδι που εξαιτίας σου θα μεγαλώνει. Αν είσαι φωτιά, θα ‘μαι το ξύλο που εξαιτίας σου θα φουντώνει.

Μωρό μου, όταν δίπλα, στη Βολιβία θα στήνουν πραξικοπήματα, εγώ θα λοξοκοιτάω το χορό σου και θα γράφω για ‘σένα.

Στη Βολιβία των αυτοχθόνων, στη Βολιβία της αξιοπρέπειας, στη Βολιβία που ο Μοράλες έκανε πίσω για να μην πληγώσει το λαό του, στη Βολιβία της παιδείας, στη Βολιβία των αγροτών, στη Βολιβία των εργατών, εγώ θα γράφω για ‘σένα. Τα κείμενά μου θα έχουν κοφτές ανάσες στα υψόμετρά σου, έντονα χαρακτηριστικά στο πρόσωπό σου. Αν είσαι μαύρο φόρεμα θα είμαι το σκίσιμο αριστερά που θα σου επιτρέπει να χορεύεις. Αν είσαι πουέντ θα είμαι τα πόδια που θα σας φοράν για να ακροπατάν ετούτο τον κόσμο στις μύτες.

Μωρό μου, όταν θα ανάβεις το φυτίλι στις μολότοφ, όταν θα βγαίνεις στις πλατείες με κόκκινη κουκούλα και πράσινα μπουκάλια, εγώ θα χαμογελάω για τον κόσμο που δε θα μας τον πάρουν και θα γράφω για ‘σένα.

Στην Ελλάδα των προσφύγων, στην Ελλάδα των αντιφασιστών, στην Ελλάδα των -σχεδόν πέντε χρόνια τώρα- αλληλέγγυων, στην Ελλάδα των παιδιών της ΑΣΟΕΕ, στην Ελλάδα ελεύθερων γειτονιών, στην Ελλάδα των χιλιάδων που θα βγουν στους δρόμους πάλι αύριο, στην Ελλάδα που ψάχνει, διαβάζει, ενημερώνεται και δεν στραγγαλίζεται απ’ το μονοπώλιο των εγχώριων ΜΜΕ και της πλημμυρίδας των fake news, στην Ελλάδα των κοριτσιών που χτυπάν την πατριαρχία και των αγοριών που σπάνε τα ματσό πρότυπα, εγώ θα γράφω για ‘σένα. Εσένα που σε ένα χορό ένωσες αγώνες κι ένωσες χώρες κι ένωσες ηπείρους κι ένωσες χρόνους.

Μωρό μου, αν η ομορφιά, όπως λεν’ οι ποιητές, θα σώσει τον κόσμο, εσύ είσαι στην πρώτη γραμμή αυτής της μάχης. Και ξέρεις: εγώ πια πάντα θα γράφω για ‘σένα.