του Άρη Κεραμάρη
Η καρδιά του άνδρα ραγίζει μόνο μια φορά.
Για κάποιον λόγο τα πάντα έρχονταν σαν κόρνα αυτοκινήτου ή σαν τζαζ πατίνι. Στις πιο παράξενες ζωές που υπήρξε, δεν είχε ψυχή για να τις ζήσει.
Η απέλπιδα προσπάθεια ενός λαμπερού χαρισματικού ανθρώπου να κρυφτεί πίσω από τα μαύρα γυαλιά και με σκυμμένο κεφάλι. Όσο κι αν φαίνεται ποιητική η άρνηση, έχει κάτι το τοξικό που ζυγίζεται με δάκρυα και γράφει στην χροιά της φωνής. Μόνο όποιος δεν έζησε την άρνηση έχει πρόσωπο αμόλυντο από δάκρυα. Υπάρχει πάντα ένα κόκκινο φωτάκι πριν, όχι μετά από κάθε απάντηση και είναι αφελής όποιος πιστεύει πως η πόρτα ξεκλειδώνει απ’ έξω.
Είπε, να μην πεθάνεις με θόρυβο… είναι αμαρτία να λασπώνεις στις αργίες… Είπε, γλυκά εγώ κράτησα το χέρι σου, μέχρι τη λησμονιά… Απ’ το άπειρο στο άπειρο, ύστερα μάλλον θύμωσε… Ανόητη μου Ιουλιέτα τα μηνύματα τα διαβάζουν δυο φορές μόνο οι ερωτευμένοι…
Αυτός που τύλιξε μωβ κορδέλα στα παιδικά μας όνειρα…
*Στις 18 Μαΐου 1980 φεύγει από την ζωή ο Ian Curtis, κιθαρίστας, στιχουργός και τραγουδιστής των Joy Division. Ο Curtis, που υπήρξε σημαντική προσωπικότητα της ροκ μουσικής και θεωρείται «ιδανικός αυτόχειρας», βρέθηκε κρεμασμένος μ’ ένα καλώδιο στην κουζίνα του σπιτιού του, υπό τους ήχους του άλμπουμ «The Idiot» του Iggy Pop.