Τέχνη & Πολιτισμός

Γιώργος Κατσής: Η πιο επικίνδυνη μορφή φασισμού, είναι αυτή που δεν έχει επίγνωση του εαυτού της

By Άννα Αρβανιτίδου

February 09, 2017

Από την Άννα-Μαρία Αρβανιτίδου

Συναντήσαμε τον Γιώργο Κατσή στην παράσταση «Δεύτερη Φωνή» του διδύμου Ρέππα-Παπαθανασίου. Ένας ρόλος με κοινωνικο-πολιτικό περιεχόμενο κι αρκετή ένταση μας τράβηξε το ενδιαφέρον, ώστε να γνωρίσουμε τον Γιώργο μέσα από μερικές ερωτήσεις μετά το τέλος της παράστασης. Ένας νέος ηθοποιός, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού μας μιλά για τους ρόλους του, για φασισμό και για την υποκριτική…

Καλησπέρα Γιώργο. Αρχικά θα θέλαμε να μας πεις που σε συναντάμε καλλιτεχνικά αυτήν την περίοδο.

Τετάρτη έως Κυριακή υποδύομαι τον Αργύρη, στην Δεύτερη Φωνή των Ρέππα/Παπαθανασίου σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο θέατρο Αποθήκη.

Δευτέρες – Τρίτες από 30 Γενάρη συνσκηνοθετώ, διασκευάζω και παίζω στο Tempus Verum/Εν Αθήναις με μια ομάδα συμφοιτητών απ’ το Εθνικό Θέατρο και φίλων, στο Έξυπνο Πουλί, βασισμένο στην ομώνυμη φαρσοκωμωδία του Ζωρζ Φεντώ.

-Τι σε γοήτευσε στον ρόλο του Αργύρη;

Είμαστε στην ίδια ηλικία (24), είναι πολύ οξύθυμος, και σε αντίθεση με μένα που βρίσκω – μέχρι έναν βαθμό – τον τρόπο να εκτονώνω τον θυμό μου δημιουργικά, ανήκει σε μια ομάδα παιδιών της γενιάς μου – και συμμαθητών απ’ το σχολείο – που η οργή και η πολιτική δυσαρέσκεια τους οδήγησε στον Εθνικισμό, την Ναζιστική αισθητική, τον φυλετισμό. Αυτό ήταν ωραίο πεδίο εξερεύνησης. Πως μπορώ να κάνω κατανοητά τα κίνητρα ενός τόσο συγχυσμένου ανθρώπου όταν ο ίδιος πήγαινα για μάθημα σ’ ; e να σχολείο που γράφανε στην είσοδο με τεράστια γράμματα με σπρέι «Θάνατος στου Αλβανούς» – (σημείωση, κατάγομαι από την A λβανία). Έχω πολλές προσωπικές εμπειρίες με «Αργύρηδες», έχω ανταλλάξει γροθιές με αυτούς στο παρελθόν. Η βασική διαφορά είναι ότι με τα βιβλία, την μουσική, τους καλούς φίλους, ανακάλυψα κι άλλου είδους «γροθιές », κι έτσι το αυτί μου απέκτησε ανοσία στις μπούρδες.

Ενσαρκώνοντας έναν ρόλο με κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο, σου φάνηκε δύσκολο στην απόδοσή του επί της σκηνής;

Μου φάνηκε επικίνδυνο. Γιατί δεν είναι ένα έργο του 40′. Είναι ένα χαρακτήρας σημερινός. Θέλω να πω: Σήμερα είναι πολύ λεπτή η γραμμή για το τι θεωρεί ο κόσμος ρατσιστικό, φασισμό.  Σε έντονες κοινωνικοπολιτικές περιόδους, ξεχνιέται η δύναμη των λέξεων. Το φορτίο που κουβαλούν. Υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι δεν είναι φασίστες λέγοντας ότι «δεν γουστάρουν τους πούστηδες», και δεν μπορούν να καταλάβουν το πόσο αντιφατικό είναι αυτό. Στην παράσταση, απ΄την πρώτη σκηνή μιλώ ξεκάθαρα για τους μαύρους λέγοντας λίγο πολύ να πάνε από κει που΄ρθαν, αλλά αυτό δεν εμποδίζει το κοινό να χειροκροτά σε επόμενες σκηνές αυτόν τον χαρακτήρα επειδή λέει ότι δεν του αρέσει όπως έχει καταντήσει η Ελλάδα. Επομένως, χάνουν εντελώς το νόημα, γιατί δεν βλέπουν την αντίφαση, έχουν συνηθίσει τον φασισμό στην καθημερινότητα τους. Τους αρέσει. Η τηλεόραση θέλει να πεθάνει κι ο έλληνας δεν την αφήνει. Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό το αμοιβαίο αίσθημα της απογοήτευσης που νιώθουν για τον Αργύρη είναι το πρώτο όπλο που χρησιμοποιεί ένας φασίστας για να δικαιολογήσει ή να αποκρύψει το σκοτάδι που θέλει να φέρει. Η «χρυσή εποχή» του Ελληνικού κινηματογράφου είναι χτισμένη πάνω σε ρατσιστικά, σεξουαλικά και φαλλοκρατικά στερεότυπα. Επομένως το πιο δύσκολο για μένα ήταν να αποδεχτώ πως μεγάλο κομμάτι του κόσμου που έρχεται στις παραστάσεις τρέφει και μεγάλωσε με τον φασισμό μέσα του χωρίς να το ξέρει. Η πιο επικίνδυνη μορφή φασισμού, είναι αυτή που δεν έχει επίγνωση του εαυτού της.

-Θεωρείς πως οι τακτικές του φασισμού παρασύρουν εύκολα έναν νέο, όπως ο ρόλος που υποδύεσαι;

Ναι. Γιατί κάθε νεότερη γενιά που έρχεται δεν ξέρει τι να κάνει τα προνόμια της, δεν καταλαβαίνει για παράδειγμα πως η τεχνολογική εξέλιξη (διαδίκτυο, smartphone κλπ) συμβαίνει και για να έχεις ευκολότερη και μεγαλύτερη πρόσβαση σε πληροφορίες, σε  πηγές, στην γνώση, στην πολιτική συνείδηση. Όχι για να αναιρέσεις την αναζήτηση τους. Επομένως βλέπω μια συνεχή τάση να αναλωνόμαστε στην επιφάνεια των δυνατοτήτων που μας δίνονται αφήνοντας εκτεθειμένο κι αγύμναστο τον εγκέφαλο μας. Κάνα βιντεάκι, τι ώρες έχει σινεμά, γελοία βίντεο στο youtube , κι όταν ξαφνικά εκλέγεται ο Trump  αναρωτιόμαστε πως έγινε κι αποκτούμε όλοι πολιτική συνείδηση μέσω Post στο facebook .  Συζητώντας με έναν συνάδελφο, μου είπε ότι είμαι υπερβολικός πάνω σε αυτό. Όταν τον ρώτησα αν ξέρει για ποιον λόγο γίνεται πόλεμος στην Συρία, πότε άρχισε, ή οτιδήποτε πέρα απ΄το «έρχονται Σύριοι στην Ελλάδα», δεν ήξερε απολύτως τίποτα. Κι αυτό είναι επικίνδυνο. Κι έχει ευθύνη. Όπως όλοι όσοι δεν ξέρουν. Ο Φασισμός δεν είναι μόνο ο Κασιδιάρης. Ο Κασιδιάρης είναι η απόπειρα να σε πείσουν πως ο φασισμός είναι μονοδιάστατος. Τίποτα δεν είναι όμως άσπρο/μαύρο.  Κι έτσι ο φασισμός, όπως κι η ηθική, έχει παλέτες.

-Η συνεργασία σου με έμπειρους ηθοποιούς και σκηνοθέτες, σου φάνηκε αρκετά βοηθητική στα πρώτα σου βήματα;

Ξέρεις, καμιά φορά η εμπειρία μπορεί να φθείρει τον ενθουσιασμό και τον επαγγελματισμό. Ειδικά σ’ενα τόσο ψυχοφθόρο επάγγελμα. Αυτά τα 3 χρόνια που δουλεύω στο θέατρο, συναντήθηκα με ανθρώπους που τους θαυμάζω, τους ζηλεύω και τους αναζητώ, αλλά αναπόφευκτα υπήρξαν και θα υπάρξουν άνθρωποι που έχουν βαρεθεί, η τους έχει νικήσει η συνήθεια και πλέον παίρνουν απ’τα «έτοιμα». Και τα δύο πάντως μου υπενθυμίζουν σε ποια πλευρά θέλω να βρίσκομαι.

-Τι είναι το ‘’Έξυπνο πουλί’’ ; Σε τι κοινό απευθύνεστε κυρίως; (νέους, οικογένειες κλπ)

Είναι μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Ζωρζ Φεντώ (Georges Feydeau), ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γαλλικής φάρσας, που το απευθύνουμε στον καθένα ξεχωριστά. Δεν αντιλαμβανόμαστε το κοινό ως μάζα κατά την διάρκεια μιας παράστασης (νέους, οικογένειες κλπ).

Ποιον ρόλο θα ήθελες να υποδυθείς πολύ στο μέλλον;

Τον Λάκι, απ’το Περιμένοντας τον Γκοντό.

Το εξωτερικό θα ήταν μια καλή βιοποριστική λύση για έναν νέο ηθοποιό;

Νομίζω ναι,  είναι μια πολύ καλή βιοποριστική λύση αν δεν έχει πρόβλημα να κάνει μόνιμα τον κομπάρσο, η να σερβίρει.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΠΟΥΛΙ

Το Έξυπνο Πουλί Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης και Γιώργος Κατσής

Πρεμιέρα: Δευτέρα 30 Ιανουαρίου

Το “Έξυπνο Πουλί”, μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του Ζωρζ Φεντώ (Georges Feydeau), ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γαλλικής φάρσας, ανεβαίνει στο θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις στις 30 Ιανουαρίου για 12 παραστάσεις.

Ο Ποντανιάκ, αμετανόητος γυναικάς, κυνηγά την Λουσιέν ως το σαλόνι του σπιτιού της. Εκεί ανακαλύπτει πως είναι παντρεμένη με τον Βατλέν, τον καλύτερο του φίλο. Εκείνος της αποκαλύπτει πως ο Ποντανιάκ είναι κι αυτός παντρεμένος. Η Λουσιέν θα εκμυστηρευτεί στον Ποντανιάκ πως θα απατούσε τον άντρα της, μόνο αν αυτός την απατούσε πρώτος, υπόσχεση που έχει δώσει από καιρό και στον Ρεντιγιόν, οικογενειακό τους φίλο. Τι θα συμβεί, όμως, όταν ο Βατλέν αποκαλύπτει στον Ποντανιάκ, ότι απατά την γυναίκα του με μια Γερμανίδα που ήρθε από το Μόναχο και τον εκβιάζει; Και τι θα συμβεί, όταν όλοι αυτοί βρεθούν στο ίδιο δωμάτιο του ξενοδοχείου Corte – Flirt;

Πόρτες, μοιχεία, παρεξηγήσεις, ψέματα από έξι χαρακτήρες που προσπαθούν απεγνωσμένα να επιβεβαιώσουν τον ανδρισμό ή τη θηλυκότητά τους αποτυγχάνοντας, ωστόσο, παταγωδώς. Μια φαρσοκωμωδία απογυμνωμένη από τα αστικά της στοιχεία σε μια σύγχρονη αφήγηση που επαναπροσδιορίζει τα βασικά της συστατικά. Κι ενώ οι χαρακτήρες της φάρσας στηρίζονται στον κόσμο που γελά σε βάρος τους, αντί να προσποιηθούν άγνοια κρυμμένοι πίσω απ’ τις πόρτες, την… κατασκευάζουν. Πόσο δυνατή είναι η σύμβαση του γάμου; Μπορεί να μεταπείσει ακόμα και τον πιο κυνικό; Η αληθινή αγάπη θα επιβιώσει ή θα παραμείνει εγκλωβισμένη στις φωτογραφίες;

Μετάφραση: Νικηφόρος Παπανδρέου

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης, Γιώργος Κατσής

Σκηνικά-Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού

Επιμέλεια φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός Σκηνογράφου: Μαριέττα Παυλάκη

Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας

Με τους: Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Μάνο Βαβαδάκη, Γιώργο Κατσή, Πάνο Παπαδόπουλο

Μέρες και ώρα παραστάσεων: Aπό 30 Ιανουαρίου έως 7 Μαρτίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 12 ευρώ, Μειωμένο – Φοιτητικό 8 ευρώ, Ατέλειες: 5 ευρώ Διάρκεια: 80 λεπτά

FB Το έξυπνο πουλί

Παραγωγή: Ευάγγελος Κώνστας – Constantly Productions

Προπώληση εισιτηρίων

Tempus Verum – Εν Αθήναις

Ιάκχου 19, Γκάζι | Τηλ.: 210 3425170

Επικοινωνία Ελεάννα Γεωργίου |T: 6944 535357 | M: eleanna.georgiou@gmail.com