Πολιτικοί νάνοι που κρύβονται πίσω από συνθήματα περί ελληνικότητας της Μακεδονίας .
Νίκος Νικήτογλου
Η πΓΔΜ αποτελεί ένα κράτος με 2.069.172 κατοίκους και έκταση 25.333 τετραγωνικά χιλιόμετρα.Πρωτεύουσα του κράτους είναι τα Σκόπια. Η ονομασία FYROM (former Yugoslav Republic of Macedonia) χρησιμοποιείται από πολλά κράτη και διεθνείς οργανισμούς, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, η Ευρωπαϊκή Ένωση (στην ιστοσελίδα του Erasmus αναφέρεται ως “Macedonia”) και το ΝΑΤΟ.
Το ζήτημα με την ονομασία το γνωρίζετε όλοι, λίγο έως πολύ. Η mainstream κριτική σε όλο αυτό το θέμα θα επικαλεστεί την κάθοδο των Σλαβικών φύλων κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα,θα μιλήσει για το Σαντζάκι των Σκοπίων ως μέρος του Βιλαετίου του Κοσσυφοπεδίου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, για τη Βαρντάρσκα Μπανόβινα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας,θα μιλήσει για το 1934 και τη συνεδρίαση της Γραμματείας Βαλκανικών Κρατών της Κομμουνιστικής Διεθνούς και την υπόθεση ενός “Μακεδονικού” έθνους, θα μιλήσει για το 1963 που από “λαϊκή δημοκρατία της Μακεδονίας” έγινε “σοσιαλιστική”.
Αλλά αυτά μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο.
Φανταστείτε λοιπόν ότι έχετε γεννηθεί το 1991 στα Σκόπια. Είστε δηλαδή σήμερα 25 ετών. Από μικρό παιδί σας λένε ότι είστε Μακεδόνας, βλέπετε αγάλματα του Μεγάλου Αλέξανδρου στην κεντρική πλατεία της πόλης σας, στο σχολείο τα βιβλία της ιστορίας σας λένε ότι είστε απόγονος των Μακεδόνων κοκ.
Γιατί όμως σας είναι απαραίτητα όλα αυτά;
Γιατί ακριβώς σας εξάπτουν τη φαντασία. Σας δίνουν “ταυτότητα”. Ο εθνικός ύμνος σας προτρέπει να κάνετε κάτι (οι περισσότεροι εθνικοί ύμνοι περιέχουν την προτροπή “ας”) και η σημαία σας συμβολίζει κάτι (στη συγκεκριμένη περίπτωση οι δύσμοιροι Σκοπιανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη σημαία με τον ήλιο της Βεργίνας και έχουν πλέον μια που θυμίζει την αυτοκρατορία του Χιροχίτο).
Η σημαία λοιπόν,τα σύμβολα,ο μύθος,σας είναι απαραίτητα.
Γιατί όμως;
Το 1991 η πολιτική τάξη που αναλάμβανε τις τύχες αυτού του νέου κράτους, άρα και του λαού που βρισκόταν μέσα στα σύνορα του, είχε να διαχειριστεί:
60% Χριστιανούς 30% Μουσουλμάνους 35% Αλβανούς (η Αλβανική ομιλείται κανονικά στη Σκοπιανική Βουλή) Σερβική μειονότητα στο Βορρά Βουλγαρική μειονότητα στην Ανατολή (περί τις 300.000 πολίτες) Ρομά Σλαβόφωνους Έλληνες (περί τις 35.000 κυρίως πολιτικοί πρόσφυγες) Γύρω στο 40% ανεργία (ειδικά το 1991)
Κοινώς ο συγκεκριμένος χώρος είχε ανάγκη από μια “εθνική ταυτότητα”. Έτσι ώστε να γίνει σταδιακά ένα “‘έθνος-κράτος”.
Από την άλλη πλευρά,έχουμε την πολιτική της Ελλάδας απέναντι στο ζήτημα.
Veto, εμπάργκο, απομόνωση. Πολιτικοί νάνοι που κρύβονται πίσω από συνθήματα περί ελληνικότητας της Μακεδονίας. Με λίγα λόγια η χώρα μας αυτοναρκοθετεί έναν κεντρικό άξονα της βαλκανικής της πολιτικής και απομονώνει τον ελληνισμό από τα ιστορικά του κέντρα,όπως είναι το Μοναστήρι και ο δρόμος προς το Δούναβη,περιοχές όπου ο ελληνισμός είχε έντονη παρουσία μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου.
ΥΓ1. Τα “η Μακεδονία είναι ελληνική” φαίνονται στην πράξη, μέσα από την ανάπτυξη της Βορείου Ελλάδος. Όσοι είναι πάνω από τα Μάλγαρα,ξέρουν.
ΥΓ2.Η λέξη Σκόπια,προέρχεται από το σκοπέω-ω (κοιτάζω προς,παρατηρώ).Όπως για παράδειγμα οι φίλοι μας από την Κρήτη γνωρίζουν την “Επισκοπή”.Κοινώς πρόκειται για τοπωνύμια που περιγράφουν ορεινές ή ημι-ορεινές τοποθεσίες.