Συντάκτης: Πρόβατο όχι αρνί & Ma[t]ita Colorata

Το Πρόβατο όχι Αρνί γεννήθηκε στη Λευκάδα. Έχει ένα σκυλάκι (τη Μάρκα) και μια χελώνα (την Κούλα). Η Ma[t]ita Colorata ζει στη Θεσσαλονίκη. Σχεδιάζει το χώρο κι αποδίδει ιστορίες με μορφές και χρώματα. Ο Ποντικός Μάρτιν γράφει την ιστορία τους και σχεδιάζει τη ζωή τους.

“Εξάντλησε όλη την τυπολατρία και την αναλγησία του οδηγός του ΚΤΕΛ Κορίνθου όταν κατέβασε και άφησε στη μέση του δρόμου δεκάχρονο μαθητή επειδή δεν είχε ένα ευρώ για να πληρώσει το εισιτήριό του. Ο οδηγός, παρότι οι μετακινήσεις για τους μαθητές είναι δωρεάν, ζήτησε από το 10χρονο να του αποδείξει ότι είναι μαθητής επιδεικνύοντας το πάσο του, που όμως δεν τους έχει ακόμα δοθεί, ειδάλλως θα έπρεπε να πληρώσει εισιτήριο, 1 ευρώ.”         (ert.gr 13/10/2015) “Μηνύουν οδηγό του ΟΑΣΑ που προσπάθησε να μεταφέρει μετανάστες εν μέσω καταιγίδας. Αντιμέτωπος με τη διοίκηση της εταιρείας βρίσκεται ένας οδηγός λεωφορείων και συνδικαλιστής της ΟΣΥ…

Read More

“Βρισκόμαστε σε ένα σημείο που όλα δείχνουν ότι οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που ανταγωνίζονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, προετοιμάζονται για ένα μεγάλο ιμπεριαλιστικό πόλεμο ευρύτερων διαστάσεων. Εμείς προειδοποιούμε ανοιχτά το λαό για ένα τέτοιο ενδεχόμενο λαμβάνοντας υπόψιν και την ιστορία του καπιταλιστικού συστήματος, που ξεπέρασε τις μεγάλες κρίσεις με δυο παγκοσμίους πολέμους”.                     (Θανάσης Παφίλης, 8/10/2015) Η παγκόσμια οικονομική κρίση βαδίζει αισίως στον έβδομο χρόνο της. Όλο φτάνει στο τέλος της κι όλο θάλλει γεμίζοντας το στομάχι της με τη διάλυση μικρών οικονομιών, με συνεχή καίρια τραύματα των μεγάλων. Καμιά σοβαρή πρόβλεψη τέλους της, κάθε…

Read More

-Ξουτ, φύγε! Φύγε σου λέω. Πήγαινε πιο εκεί. Όχι! Όχι εμένα, όχι σε εμένα. Μη! Είμαι μικρό ακόμη. Όχι άνθρωπέ μου, όχι εμένα σου λέω… Βρουουουουμ, βρουουουουουμ… Γκντουπ! -Τι σου ‘φταιξα δηλαδή; Εμένα διάλεξες; Τόσα κυπαρίσσια είχε το βουνό, εμένα είδες από μακριά και είπες “αυτό, αυτό θα κόψω”; Κι άντε και με έκοψες, τι με χώνεις σε ετούτη την καρότσα του αγροτικού; Πού με πας; Αργούν τα Χριστούγεννα για να με στολίσεις. Άσε που είστε όλοι μεγαλοπιασμένοι, αρχοντοχωριάτες, μου θέλετε έλατο ή αροκάρια να στολίσετε. Σιγά μην ασχοληθείτε στα όμορφά σας με εμάς τα κυπαρίσσια. Για τα νεκροταφεία και…

Read More

Γράφω Σάββατο βράδυ πιωμένος. Κυριακή ξημέρωμα. Γράφω να προλάβω την ανακοίνωση της Nasa τη Δευτέρα. Όχι, δε θέλω να προλάβω τους εξωγήινους που θα ‘ρθουν, ένα παιχνίδι του μυαλού είναι, ένας αφέτης που πυροβολεί στο βρόντο κι ένας μόνος δρομέας που τρέχει γελώντας σε ένα κουλουάρ με τερματισμό μια συνέντευξη τύπου. Το φαντάζεστε; Κόβω την κορδέλα πάνω στον πάγκο, μπροστά απ’ τα μικρόφωνά τους. Ντράγκι, εσένα σε νίκησαν με κομφετί, εγώ θα τους διαλύσω με το μάτι στην πλάτη και τις κεραίες στο κεφάλι μου. Είμαι ο εξωγήινος που ψάχνετε. Είμαι η συχνότητα ταλάντωσης των φωνητικών χορδών της Ζωής Κωνσταντοπούλου.…

Read More

-5, 10, 15, 20, 25, 30, 35… -Τι μετράς εκεί; Δες τη ζωή μας πόσο όμορφη είναι! Δες το σπίτι που ‘χουμε φτιάξει. Μονοκατοικία, με κηπάκο, με όμορφα κάγκελα στην περίφραξη, με χρώματα μοντέρνα, με κρυφούς φωτισμούς. Και γκαράζ όμως με τηλεκοντρόλ. Κλικ και ανεβαίνει. Κλικ και κατεβαίνει. Τα περίμενες αυτά τριάντα χρόνια πριν όταν ακόμη μέναμε στο δυαράκι στην Κυψέλη; Έχεις περάσει τελευταία απ’ την Κυψέλη; Παναγία μου, πώς μένει ακόμη εκεί κόσμος; Ακόμη εκεί πολιτισμένος κόσμος εννοώ. Περνάω με το αυτοκίνητο κι έχω τις ασφάλειες κατεβασμένες και στα φανάρια τα μάτια μου δεκατέσσερα. Ευτυχώς έχουμε φιμέ τζάμια και…

Read More