Συντάκτης: Γελωτοποιός

Διαδικτυακό ψευδώνυμο ενός εγγονού της Πηνελόπης Δ. Μπλογοτέχνης και ελεύθερος στοχαστής, αυτοδίδακτος και άνεργος, αγνωστικιστής ένθεος, ανένταχτος και άνευ πεποιθήσεων. Πίνει μόνο κρασί.

“Ο άνθρωπος είναι ον δίποδο, άπτερο και αχάριστο.” ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Συχνά οι ηττημένοι είναι αυτοί που γράφουν την Ιστορία. Ποιος θυμάται πώς ονομάζονταν οι κατήγοροι του Σωκράτη; Και όμως, εκείνοι νίκησαν, εκείνοι τον δολοφόνησαν -και το πλήθος από κάτω χειροκροτούσε. “Τον Βαραββά ή τον Ιησού;” ρωτούσε ο Πιλάτος. “Ποιον να ελευθερώσω;” “Πλάκα μας κάνεις;” φώναζε το πλήθος. “Ο Βαραββάς είναι σαν κι εμάς. Ο άλλος είναι επικίνδυνος.” ~~ Στο λαιμό ενός άλλου ηττημένου έκατσε ένα κομμάτι μήλο, όπως και στη Χιονάτη. Και η κακιά μάγισσα δεν ήταν η μητριά του, ήταν το έθνος του, ήταν ολόκληρη η ανθρωπότητα, στην οποία πρόσφερε…

Read More

 Η επανάσταση που έφερε ο Χέμινγουεϊ στη γραφή ήταν ότι απάλλαξε τον πεζό λόγο απ’ τα επίθετα και κάθε είδους καλλωπιστικό στοιχείο. Σε αντίθεση με τους βαβυλωνιακούς ναούς που έστηνε ο Τζόις, κάθε φράση του Έρνεστ ήταν δωρική. Αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό –ιδίως αν δεν έχεις τη μεγαλοφυΐα του Χέμινγουεϊ- ούτε αρέσει σε όλους. Θυμάμαι έναν πρώην συνάδελφο βιβλιοϋπάλληλο, ο οποίος έλεγε ότι ο Χέμινγουεϊ γράφει σαν ρομπότ. Αλλά τι σπουδαίο ρομπότ! Ο Χέμινγουεϊ δεν προσπαθούσε να παρασύρει συναισθηματικά τους αναγνώστες του γράφοντας για την «αποπνικτική θλίψη που ένιωσα όταν είδα την Ντόρις, όμορφη όσο ποτέ, αν και τόσο κοντά στον…

Read More

Ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν πολυταξιδεμένο. Αιώνες κι αιώνες ταξίδευε μέσα εις τη Μεσόγειο. Ήταν γερό σκαρί και όμορφο. Είχε πελασγικά μάρμαρα και μινωικές ζωγραφιές. Τις αλυσίδες τις είχαν σφυρηλατήσει Αχαιοί και τα πανιά ήταν φτιαγμένα από φιλοσοφικούς χιτώνες. Σημαία είχε βυζαντινή, μ’ έναν δικέφαλο αετό. Στην πρύμνη μια γοργόνα-Παναγιά με φουστανέλα, σμιλεμένη από τον Χαλεπά και ζωγραφισμένη από τον Θεόφιλο. Αλλά στο τελευταίο του ταξίδι είχε χαθεί και χρόνια πολλά γύρευε να βρει την Ιθάκη –ή κάποιο άλλο λιμάνι. Στα κουπιά είχε κάποτε γερούς κωπηλάτες, μα εξαθλιωμένους πια και με ραγισμένο -απ’ την αλμύρα και τον ήλιο-  δέρμα.…

Read More

 «…να αξιωθούμε μια μέρα να ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι, δηλαδή σαν άνθρωποι που αρνιούνται να ασκήσουν καθώς και να υποστούν τη φρίκη.» Αλμπέρ Καμύ             ~~~~~~~~~~~~~~~~~                                                  Φανταστείτε τρεις ανθρώπους μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο πρώτος είναι ένας ξερακιανός γέρος που κοιτάει κατάματα τις προτεταμένες κάνες και φωνάζει: «Δεν σας φοβάμαι!» Ο δεύτερος μοιάζει με λεμούριο. Με τα γουρλωμένα του μάτια αντικρίζει τα όπλα με τρόμο και προσμονή. Ο τρίτος θα μπορούσε να…

Read More

Υπάρχει κάτι που είναι εξίσου αναπόφευκτο με τον θάνατο. Κι αυτό είναι η ζωή. Τσάρλι Τσάπλιν ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Μετά τους “κακούς μαθητές, μεγαλοφυείς ενήλικες” συνεχίζουμε με κάποιους ανθρώπους που είτε δεν πήγαν καθόλου στο σχολείο είτε έμειναν τόσο λίγο σε αυτό ώστε δεν πρόλαβαν να μάθουν τίποτα. Όμως, ο καθένας στον τομέα του, επηρέασε τόσο τον κόσμο, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι τον διαμόρφωσαν -με τη δύναμη του μυαλού τους και μόνο. ~~{}~~ Ο Τόμας Έντισον πήγε στο σχολείο σε ηλικία οκτώ χρονών και έμεινε τρεις μήνες. Ήταν ο τελευταίος στην τάξη και ο δάσκαλος «δεν τον χώνευε». Ο πατέρας…

Read More

Αυτός ο τίτλος είναι μάλλον παραπλανητικός και μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε παρανοήσεις. Ας εξηγηθούμε: Οι περιπτώσεις των «κακών μαθητών» που όταν ενηλικιώθηκαν αποδείχτηκαν μεγαλοφυΐες είναι ελάχιστες. Το ίδιο λίγες όσο και οι περιπτώσεις των φτωχών που έγιναν δισεκατομμυριούχοι. Όμως είναι γοητευτικές γιατί συντηρούν τις αυταπάτες των κατώτερων τάξεων και συνεπακόλουθα το ίδιο το σύστημα. ~~ Το 99% των ανθρώπων που γεννιούνται πλούσιοι παραμένουν πλούσιοι. Αντίστοιχα το μεγαλύτερο ποσοστό των φτωχών θα μείνει με τη «μοίρα» του. Είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που γεννήθηκαν μέσα στο βούρκο και κατάφεραν να φτάσουν ως τα αστέρια. Είναι η εξαίρεση του κανόνα, που –όπως…

Read More

  ~~~~~ ~~~~~ ΑΒΑΣΙΛΙ  ΘΕΛΟ   Σ  ΚΙΛΟ ~~{}~~ Α Ι  ΒΑΣΙΛΙ ΤΟΡΑ ΚΣΕΡΟ ΝΑ ΓΡΑΦΟ ΖΙΤΙΣΑ ΣΚΙΛΟ ΚΕ ΦΕΡΕ ΚΟΚΛΑΚΙ ΘΕΛΟ ΦΑΡΜΑ ΠΛΕΠΟΠΙΛ ΚΕ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΖΟΑ ΠΕΤΡΟΣ ~~{}~~ αι Βασιλη, για σου. Τι κανουν οι ταραδοι; δε θελο σκιλο γιατι θα φερις κουκλακι ουτε πλειμοπιλ γιατι εφερες μονο ενα μικροκουτι. θελοτιλεχεριζομενο μεγαλο Πέτρος Αναστόπουλος ~~{}~~ Γεια σου, αι βασίλη. Τωρα παω δευτερα. Περισι μου έφερες ενα αφτοκινιτακι μικρό και εγώ είχα ζητήση μεγάλο. Δε καταλαβες επηδη δεν ηξερα να γραφω καλά. Φετος θελω ένα ποδήλατο, μπιεμεξ, σαν του Νίκου. Μάβρο με κόκινες φλόγες…

Read More

  Παραμονή Χριστουγέννων. Ο Ε.Σ. (καμία σχέση με τον Εμπενέζερ Σκρουτζ, Ελευθέριος Στρατάκης λέγεται), είναι σκυμμένος πάνω από το γραφείο του και κοιτάει τους λογαριασμούς ξεφυσώντας. Κάποια στιγμή σηκώνεται με το λογαριασμό της ΔΕΗ στο χέρι και πηγαίνει στο καθιστικό, όπου η γυναίκα του βλέπει τηλεόραση. «Δεν είναι δυνατόν», της λέει. «560 ευρώ; Που θα τα βρούμε να τα πληρώσουμε;» Εκείνη δεν απαντάει ούτε καν τον κοιτάει. «Δε μιλάς;» Εκείνη ούτε καν τον κοιτάει. Ο Ε.Σ. τη διαολοστέλνει κι αφού πετάει το λογαριασμό μαζί με τους υπόλοιπους πάει στην τουαλέτα και βγάζει τη μασέλα του. Προτού ξαπλώσει ανοίγει την πόρτα…

Read More