Κοιτάς μια φωτογραφία.
Τι βλέπεις;
Εγώ βλέπω έναν πίνακα ζωγραφικής.
Βλέπω ιστορίες και παραμύθια στις φωτογραφίες.
Να, εδώ βλέπουμε τα σκουφάκια, σαν τις Κοκκινοσκουφίτσες του παραμυθιού, κρυμμένα κάτω αριστερά στη φωτογραφία.
Κεφαλάκια σε σκουφάκια.
Διάσημα τα σκουφάκια στα παραμύθια.
Νομίζω και στον Κοντορεβυθούλη σκουφάκια άλλαξαν τα αδελφάκια για να γλυτώσουν απ το δράκο.
Κρυμμένα τα παιδάκια, πού αλλού; στην παιδική χαρά δίπλα στο Υπουργείο, στο μεγάλο δράκο.
Απέναντι, τα τέρατα.
Όχι οι λύκοι, οι λύκοι είναι ζώα συντροφικά, η αγέλη τους είναι πρότυπο συναδέλφωσης και συντροφικότητας.
Έρχονται τα τέρατα.
Παίζουν κρυφτό τα παιδάκια;
Μα, δεν κρύβεσαι πίσω από κάγκελα.
Τα παιδιά όμως δεν το ξέρουν.
Ποιος δεν έχει κρυφτεί μικρός πίσω από μια καρέκλα, μια κουρτίνα, και νόμιζε πως είναι αθέατος;
Τα τέρατα έρχονται να φάνε τα παιδάκια.
Ηρωϊκά, καημένα, σκουφάκια κρατά το ένα αγκαλιά το άλλο.
Σαν στα παραμύθια.
Και οι μεγάλοι;
Σαν τα παραμύθια.
Οι μεγάλοι δεν έχουν θέση στα παραμύθια, κομπάρσοι είναι, κακό κάνουν, στον Κοντορεβυθούλη τα άφησαν να πεθάνουν στο δάσος, στην Πεντάμορφη και το Τέρας η όμορφη ξεχρεώνει τις αμαρτίες του πατέρα, στη Σταχτοπούτα και τη Χιονάτη ο γονιός φέρνει το τέρας στο σπίτι,τη Ραπουνζέλ την κλείσανε στον πύργο μόνη.
Τι θα κάνουν τα σκουφάκια;
Ό,τι και στα παραμύθια.
Θα σκοτώσουν το Δράκο, θα γλυτώσουν απ’ τον πύργο-φυλακή, θα τη βάλουν την κακιά μάγισσα στο φούρνο τελικά και θα την κάψουν, είμαι σίγουρη, πως θα το κάνουν τα παιδιά που μάθανε να τρώνε τα γλυκά απ τα πατζούρια και τις σοκολάτες απ τη στέγη της κοινωνίας.
Θα το καταλάβουν τα παιδάκια πως η γλύκα και η χύμα καταναλωτική απόλαυση ήταν τελικά η παγίδα της μάγισσας.
Και θα την κάψουν στο φούρνο.
Όπως και στα θαυμάσια παραμύθια μας.
Και θα ζήσουνε αυτά καλά, ελπίζω, όσο για μας, τους μεγάλους, ποιος νοιάζεται;
Τα σκουφάκια μετράνε, αυτά είναι το μέλλον.