Δύο ήταν τα σημαντικότερα λάθη που έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα από τον Γενάρη μέχρι σήμερα. Και τα δύο ήδη φαίνεται πως τα έχει αναγνωρίσει, χωρίς όμως να ζητήσει συγγνώμη από κανένα.
Το πρώτο ήταν ότι εμπιστεύτηκε τους συνομιλητές της σε ΕΕ και ΔΝΤ. Μέγιστο λάθος και θα εξηγήσω γιατί. Στις 20 Φλεβάρη, ο Βαρουφάκης και ο Τσίπρας απέσπασαν μια “δήλωση” με βάση την οποία θα έκλειναν μια “συμφωνία-γέφυρα” για να ανοίξει η χρηματοδότηση.
Λίγες μέρες πριν, η ΕΚΤ κλείδωνε παράτυπα τη χρηματοδότηση στην Ελλάδα, κάνοντας τη να εξαρτάται αποκλειστικά από τα εβδομαδιαία ΔΣ των Ευρωπαίων τραπεζιτών.
Αν κρίνουμε μόνο από αυτό, και βάζοντας στο λογαριασμό τις απανωτές δηλώσεις πως οι τραπεζίτες εκτελούν πολιτικές αποφάσεις, τότε οι Βαρουφάκης-Τσίπρας είχαν στα χέρια τους ένα τρανταχτό δείγμα για το με ποιους είχαν να κάνουν. Κι όχι μόνο δεν το είδαν, αλλά επέμειναν να δείχνουν επιστοσύνη στα λεγόμενά τους χωρίς έγγραφες δεσμεύσεις.
Αυτό το παραδέχτηκε και ο Τσακαλώτος αλλά και ο Γιάνης με ένα νι. Πολύ αργότερα.
Τι γινόταν όμως την ώρα που Τσίπρας και Βαρουφάκης περίμεναν από ανέντιμους πολιτικούς να δείξουν εντιμότητα;
Πλήρωναν κανονικά τις δόσεις.
Αυτό είναι το δεύτερο τεράστιο λάθος του πρωθυπουργού. Ενώ το δούλεμα από το εξωτερικό έπεφτε σύννεφο και οι δανειστές έφερναν καινούργιες απίθανες απαιτήσεις στη διαπραγμάτευση μόνο και μόνο για να την τινάξουν στον αέρα, ο Αλέξης Τσίπρας θεωρούσε πως ένα χαμόγελο της Μέρκελ ήταν αρκετό για να λύσει το πρόβλημα της χώρας.
Έτσι, η Ελλάδα μάζευε ρευστό από παντού, κύρηττε στάση πληρωμών στους πάντες, κι έδινε στους δανειστές 8-9 δισεκατομμύρια ευρώ. Ίσως και περισσότερα.
Την ίδια στιγμή χιλιάδες φοβισμένα χάπατα τραβούσαν τα μερικά δεκάδες ευρώ τους από τις τράπεζες και οι δημόσιες δομές σάπιζαν χωρίς τις βασικές τους προμήθειες.
Φτάνοντας πλέον στον Ιούνη, ο Τσίπρας δείχνει έτοιμος να μην πληρώνει άλλο το ΔΝΤ. Ήδη πακέταρε τις δόσεις σε μια, και τώρα που βλέπει πως τίποτα δεν έχει αλλάξει και οι απαιτήσεις των δανειστών παραμείνουν παράλογες, δηλώνει ότι εάν δεν τον αφήσουν να επιβάλει το δικό του μνημόνιο ύφεσης και φόρων, τότε δεν θα τους δώσει μία.
Τέσσερις μήνες και 8-9 δις ευρώ μετά.
Αυτά τα τραγικά λάθη άγνοιας κόστισαν πολύ και σε χρήμα αλλά και σε ανυπαρξία ριζοσπαστικοποίησης των μαζών. Κι αυτό το λέω τώρα, γιατί υποτίθεται πως η κυβέρνηση θέλει να παίξει και το χαρτί “βγάζω τον κόσμο στις πλατείες”. Πάλιωσε και αυτό το χαρτί σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος δεν βγαίνει πλέον μαζικά στις πλατείες. Περιμένει να δει τι κάνουν εκείνοι στους οποίους αναθέτει το μέλλον της ζωής του. Και μέχρι τώρα οδηγούνται από το ένα λάθος στο άλλο.