Η κυβέρνηση Νόβα, αμέσως μετά την ορκωμοσία της ενώπιον του βασιλιά το βράδυ της 16ης Ιουλίου 1965. Στο μέσον, με το παπιγιόν, ο πρωθυπουργός (φωτ.: Κ. Γ. Μεγαλοκονόμου)
Χτες βράδυ, η Βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Σταυρούλα Ξουλίδου απασφάλισε την περόνη. Κατήγγειλε, δημόσια, στην τηλεόραση, ότι δέχτηκε πρόταση χρηματισμού από στέλεχος της ΝΔ, το οποίο δεν κατονόμασε, για να ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας. Η καταγγελία έχει ειδικό βάρος, από την στιγμή, που ο Πρόεδρος του κόμματος, Πάνος Καμμένος, βγήκε στην ίδια εκπομπή και στήριξε την βουλευτίνα του, υποστηρίζοντας ότι είχε ενημερωθεί για την περίπτωση.
Το παρόν κείμενο δεν θα σταθεί τόσο στην αξιοπιστία της καταγγελίας, και στα κενά που είχε η αφήγηση της κ. Ξουλίδου. Αυτά είναι δουλειά της δικαιοσύνης. Αυτό που έχει πραγματικό ενδιαφέρον, είναι η έπληξη που προκάλεσε η συγκεκριμένη αποκάλυψη.
Οι δημοσιογράφοι του πάνελ κοιτούσαν με απορημένα βλέμματα. Το ίδιο απορημένοι εμφανίζονταν και πολλοί συμπολίτες μας στις συζητήσεις στα social media.
Γιατί όμως τέτοια αντίδραση;
Τον Ιούλιο του 1965, ο Γεώργιος Παπανδρέου παραιτείται από Πρωθυπουργός, μετά από σφοδρή σύγκρουση με το παλάτι. Πολλοί βουλευτές και υψηλόβαθμα στελέχη της Ένωσης Κέντρου εμφανίζονται ιδιαίτερα πρόθυμοι να στηρίξουν επόμενες κυβερνήσεις, που ελέγχονται πλήρως από τα ανάκτορα. Ανάμεσά τους και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί, καθώς και οι βουλευτές της Ε.Κ. που τελικά στήριξαν αυτές τις κυβερνήσεις χαρακτηρίστηκαν αποστάτες. Οι πληροφορίες για χρηματισμό των συγκεκριμένων στελεχών δεν έχουν διαψευσθεί επαρκώς από τότε.
Το 1993, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη πέφτει. Αφορμή είναι το ζήτημα του Σκοπιανού. Ο Σαμαράς, ως υπουργός Εξωτερικών τότε, τα σπάει με τον Μητσοτάκη, καθώς επιλέγει να υιοθετήσει διαφορετική γραμμή από την Κυβέρνηση. Η ιστορία όμως δεν τελιώνει εδώ. Ο Μητσοτάκης κατηγορεί ευθέως τον Αντώνη Σαμαρά, ότι η στάση του δεν πηγάζει από πολιτική ή ιδεολογική διαφωνία. Τα σενάρια χρηματισμού του Σαμαρά και εμπλοκής του στην υπόθεση προμηθειών του ΟΤΕ, για να ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχουν κοπάσει από τότε.
O Θόδωρος Τσουκάτος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στενός συνεργάτης του τότε Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, παραδέχεται ότι έλαβε μίζα 1 εκ. μάρκων από την Γερμανική εταιρεία Siemens, την οποία παρέδωσε στα ταμεία του κόμματος. Ο Τάσος Μαντέλης, υπουργός του ΠΑΣΟΚ, κατηγορείται ότι έλαβε 400 χιλιάδες μάρκα ως μίζα από τα μαύρα ταμεία της Siemens, τα οποία μετέφερε σε Ελβετικό λογαριασμό με το όνομα Roccos.
Οι περιπτώσεις αυτές οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα ήταν και συνεχίζει να είναι επιρρεπές σε ζητήματα χρηματισμού και διαφθοράς. Είναι καλό, λοιπόν, όλοι να αντιληφθούμε, ότι δεν έχει καμία σημασία, αν ισχύουν ή όχι, οι καταγγελίες της κ. Ξουλίδου. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι, ότι-κρίνοντας από την ιστορική εμπειρία- κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είχε συμβεί και σήμερα. Αν κάποιοι δωροδόκησαν βουλευτές και υπουργούς το ’65, γιατί κάποιοι άλλοι να μην το κάνουν και τώρα;