Ένας στους δέκα εργαζόμενους στην ευρωζώνη θα παραμείνει άνεργος ακόμα κι όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, ύψους 1,1 τρισ. ευρώ, σύμφωνα με τις προβλέψεις της ίδιας της Κεντρικής Τράπεζας, οι οποίες δείχνουν τα βαθιά σημάδια που έχει αφήσει η κρίση στις χώρες μέλη του κοινού νομίσματος.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι είπε χθες, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι «η ανάπτυξη κερδίζει έδαφος», αλλά η έκθεση της Τράπεζας του δείχνει πόσο πολύ αμφιβάλουν οι ειδικοί για το εάν αυτή η «ανάκαμψη« θα οφελήσει όσους έχουν πληγεί περισσότερο από τα χρόνια της ύφεσης και της οικονομικής στασιμότητας.
Η ανεργία τώρα κυμαίνεται στο 11,2% και είναι ελάχιστοι οι οικονομολόγοι που πιστεύουν ότι οι ρυθμοί ανάκαμψης θα επιταχυνθούν τόσο, ώστε οι επιχειρήσεις να αρχίσουν να επαναπροσλαμβάνουν.
Οι τελευταίες προβλέψεις της ΕΚΤ- σημειώνουν οι FINANCIAL Times- δείχνουν ότι η κρίση στην ευρωζώνη ήταν τόσο σοβαρή ώστε τα ποσοστά της ανεργίας θα παραμείνουν πολύ κοντά στο διψήφιο αριθμό, ακόμα και μετά την εφαρμογή του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, στην διάρκεια του οποίου η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα θα πλημμυρίσει την τραπεζική αγορά με ρευστότητα 1,1 τρισ. ευρώ, θεωρητικά για να διευκολύνει τον δανεισμό των επιχειρήσεων. Σε αντίθεση, η ανεργία στις ΗΠΑ ήταν 5,5% τον Φεβρουάριο και αναμένεται να πέσει κάτω από το 5% στα τέλη του χρόνου.
«Συμπερασματικά είναι εξαιρετικά απογοητευτικό το γεγονός ότι αυτοί οι οποίοι διαμορφώνουν την πολιτική στην ευρωζώνη εξακολουθούν να ανέχονται μια απαράδεκτα υψηλή, επικίνδυνη ανεργία», υποστηρίζει ο Τζόναθαν Πόρτες, διευθυντής του Βρετανικού Ινστιτούτου Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΚΤ, που δημοσιοποιήθηκαν στις αρχές του μήνα, αλλά δεν τράβηξαν την προσοχή Τύπου και αναλυτών, οι οικονομολόγοι της Τράπεζας πιστεύουν ότι το 9,9% του εργατικού δυναμικού της ευρωζώνης δεν θα βρει απασχόληση μέχρι τα τέλη του 2017- την περίοδο δηλαδή που η Κεντρική Τράπεζα υπολογίζει ότι θα κλείσει ο κύκλος της ανάκαμψης. Ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτές οι προβλέψεις είναι υπερβολικά απαισιόδοξες. Άλλοι τις συμμερίζονται και πιστεύουν ότι η ανεργία θα παραμείνει επίμονα πιο πάνω από το 7,2% που ήταν το 2008.
Τα σημάδια ότι τα υψηλά ποσοστά ανεργίας τείνουν να γίνουν μόνιμα– εκτιμούν οι FT – είναι ενδεικτικά των δομικών ελαττωμάτων σε μερικές από τις μεγαλύτερες αγορές εργασίες της ευρωζώνης, αλλά και της πιθανότητας η κρίση να έχει προκαλέσει τόση ζημιά ώστε να έχει καταστρέψει εντελώς την δυνατότητα των οικονομιών της να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, ακόμα κι όταν ανακάμψει η ζήτηση.
«Αυτό που παρατηρούμε στην Ευρώπη είναι μια απογύμνωση του εργατικού δυναμικού από δεξιότητες, λόγω της παρατεταμμένης ανεργίας» λέει η Λουκτέσια Ράιχλιν, καθηγήτρια στο London
School. «Πιστεύω στην ανάκαμψη της ευρωζώνης. Αλλά είναι μια πολύ μέτρια ανάκαμψη και αυτό σημαίνει ότι ποτέ δεν θα αναπληρώσουμε το μεγαλύτερο μέρος από αυτό που χάσαμε, όσον αφορά στην παραγωγή και την απασχόληση».
Πριν την κρίση τα ποσοστά ανεργίας ήταν περίπου ίδια στις μεγαλύτερες οικονομίες. Τώρα, στην μεν Γερμανία η ανεργία των νέων είναι στο 7,1% και στην Ιταλία ποσοστό μεγαλύτερο από το 40% των νέων έως 25 ετών ψάχνουν για δουλειά. «Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νέων ανθρώπων στην Ιταλία που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα», λέει η Ρέιχλιν, «κι αυτό θα οδηγήσει σε πολιτικές πιέσεις και εντάσεις. Η αντιπολίτευση στην Ιταλία είναι προς το παρόν διασπασμένη, αλλά αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι θα παραμείνει έτσι και στο μέλλον».
Η ΕΚΤ πιστεύει ότι οι κυβερνήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν την ανεργία, προωθώντας μεταρρυθμίσεις για να κάνουν την αγορά εργασίας πιο ευέλικτη και πιο ανταγωνιστική. Αλλά ορισμένοι οικονομολόγοι παροτρύνουν τους πολιτικούς,, αλλά και τους κεντρικούς τραπεζίτες, να αναλάβουν περισσότερη δράση, άμεσα.
«Η δομική ανεργία δεν έχει πέσει από τον ουρανό», λέει ο Πόρτες. «Οσο περισσότερο οι πολιτικοί ανέχονται αυτά τα υψηλά ποσοστά, τόσο περισσότερο αυτά θα αυξάνονται. Θα έπρεπε να είναι πρόθυμοι να ανεχθούν μεγαλύτερο πληθωρισμό, από το να αφήνουν τον κόσμο χωρίς δουλειά».