Πίσω από την λάμψη, στυγνή εργασιακή εκμετάλλευση.
Αυτό ήταν το σύνθημα των εργαζομένων που διαμαρτυρήθηκαν σήμερα, στην διάρκεια των εγκαινίων της ελληνικής έκδοσης της Huffington Post. Στο Μουσείο της Ακρόπολης, όπου είχε οριστεί η εκδήλωση, παρενέβη ομάδα εργαζομένων (δημοσιογράφοι και φοιτητές), για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους, αλλά κυρίως για να περάσουν το μήνυμα, ότι στο νέο πολυδιαφημισμένο εγχείρημα επικρατούν συνθήκες εργασιακής ζούγκλας.
Οι διαμαρτυρόμενοι, στο κείμενο που μοίρασαν κάνουν λόγο για άθλιες συμφωνίες της εργοδοσίας με τους εργαζόμενους. Καταγγέλουν, ότι οι εργαζόμενοί στην ελληνική έκδοση της Huffington Post υπογράφουν συμβάσεις για πενθήμερη εργασία, ενώ η συμφωνία που έχουν κάνει μαζί τους off the record αφορά σε 6 μέρες δουλειά την εβδομάδα, χωρίς επιπλέον πληρωμή. Επίσης, δεν έχει γίνει γνωστό αν οι εργαζόμενοι θα πληρώνονται τα προβλεπόμενα από το νόμο (υπερωρίες, νυχτερινά και Σαββατοκύριακα) και αν θα ασφαλιστούν ως συντάκτες στα δημοσιογραφικά ταμεία και όχι ως υπάλληλοι γραφείου στο ΙΚΑ.
Βέβαια, το πρόβλημα των εργασιακών σχέσεων στον τομέα της ενημέρωσης στο διαδίκτυο δεν επριορίζεται μόνο στον πολυεθνικό όμιλο Huffington. Είναι γνωστό, ότι οι εργαζόμενοι σε ιστοσελίδες βιώνουν συνθήκες γαλέρας καθημερινά. Η μαύρη εργασία οργιάζει, και οι 10ωρες και 12ώρες βάρδιες είναι καθεστώς. Είναι τόσο απορρυθμισμένες οι εργασιακές σχέσεις στον τομέα αυτό, που το εργατικό δυναμικό είναι απροστάτευτο, χωρίς δικαιώματα, χωρίς συνδικαλιστική εκπροσώπηση, χωρίς ασφάλιση, χωρίς επιδόματα, ή χωρίς έστω αυτή την τυπική ιδιότητα του εργαζόμενου ή του ανέργου.
Να σημειωθεί, ότι η ελληνική έκδοση της Huffington Post έγινε σε συνεργασία με την γνωστή στην Ελλάδα 24media, η οποία στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί για τις απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις που προωθεί.
Το δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος
Αίσθηση προκάλεσε η κάλυψη του γεγονότος από το σάιτ του Πρώτου Θέματος. Με τον χαιρέκακο τίτλο: “Φιάσκο η παρουσίαση της Huffington Post: Παρέμβαση εργαζομένων με βαριές καταγγελίες”, περιγράφει το γεγονός της διαμαρτυρίας και παίρνει εμμέσως πλην σαφώς το μέρος των εργαζομένων. Όποιος όμως έχει παρακολουθήσει, έστω και λίγο, το πως η εφημερίδα έχει καλύψει αντίστοιχες διαμαρτυρίες εργαζομένων στο παρελθόν, και τι στήριξη έχει προσφέρει στις μνημονιακές κυβερνήσεις και τους άθλιους εργασιακούς νόμους που έχουν περάσει, θα καταλάβει, ότι το σημερινό δημοσίευμα έχει άλλους στόχους.